Περίμενε στωικά μία ολόκληρη 20ετία, βλέποντας στο θρόνο να κάθονται ένα σωρό ομάδες. Τον πλησίασε δύο φορές, αλλά και τις δύο δεν κατάφερε να καθίσει σ΄ αυτόν. Μια του κλέφτη, δυό του κλέφτη που λένε και στην Ελλάδα όμως, έ την τρίτη η Ρεάλ Μαδρίτης, η «βασίλισσα» του ευρωπαϊκού μπάσκετ βρήκε τον τρόπο να καθίσει και πάλι στο θρόνο της. Να σηκώσει στον αέρα του «σπιτιού» της τούτη τη φορά την πολύτιμη κούπα, τον 9ο ευρωπαϊκό της τίτλο, έχοντας ρίξει στο… καναβάτσο τον Ολυμπιακό με 78-59. Έναν Ολυμπιακό, που πάλεψε, που κυνήγησε το κάτι παραπάνω όντας σ΄ αυτό το Final 4 το αουτσάιντερ των φιναλίστ, αλλά δεν άντεξε ως το τέλος.
Δεν είχε τις… ανάσες που απαιτούνταν για να μπορέσει να κρατηθεί μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο κοντά στο σκορ και να διεκδικήσει στο τέλος μ΄ ένα από τα γνωστά ξεσπάσματά του να… «κλέψει» τον τίτλο. Μέχρι το 33΄ ήταν κοντά, έβαζε δύσκολα στη Ρεάλ, αλλά οι μαδριλένοι απέδειξαν εμπράκτως ότι διέθεταν περισσότερες λύσεις στον πάγκο τους. Διότι μπορεί οι Ρούντι και Σέρχιο να μην έπιασαν τα πολύ υψηλά στάνταρ στο παιχνίδι τους, ο εντυπωσιακός στον ημιτελικό με τη Φενέρμπαχτσε Αγιόν να κινήθηκε σε… ρηχά νερά, αλλά ο Νοτσιόνι δικαίως αναδείχθηκε MVP, καθώς η είσοδός του στο παρκέ ήταν εκείνη που άλλαξε τις ισορροπίες, έχοντας παράλληλα και σημαντικές βοήθειες από τον Ματσιούλις και το «καυτό» χέρι του Κάρολ. Στον αντίποδα η άμυνα των Πειραιωτών ήταν στιβαρή στο μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης, αλλά δεν αρκούσε.
Στην επίθεση υπήρχε ξεκάθαρα πρόβλημα, ιδίως από τη στιγμή που η δράση του Σπανούλη είχε περιοριστεί από την αμυντική τακτική των μαδριλένων. Οι λύσεις που ίσως να υπολόγιζε ο Γιάννης Σφαιρόπουλος στον επιθετικό τομέα δεν ήρθαν από τους υπόλοιπους, ενώ θα πρέπει να προστεθεί κι η παράμετρος χαμένες ελεύθερες βολές, με τον Ολυμπιακό να χάνει πάνω από μία ντουζίνα!!!
Και σ΄ ένα ντέρμπι, σ΄ ένα τελικό αυτές οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά. Οι «ερυθρόλευκοι» βέβαια κατάφερναν να είναι «μέσα» στο παιχνίδι, εκμεταλλευόμενοι το πάθος τους, αλλά και το γνωστό τους «όπλο», τον αιφνιδιασμό. Ο Ολυμπιακός βρέθηκε στο -11 στο 23΄ (40-29), αλλά κερδίζοντας τις μάχες των ριμπάουντ και με τους Σλούκα, Λοτζέσκι και Πρίντεζη να «χτυπάνε» τη Ρεάλ, «προσπέρασαν» (40-41), δείχνοντας ότι θα είναι… σκληρά καρύδια. Και συνέχισαν σ΄ αυτό το μοτίβο έως και το 33΄…
Κάπου εκεί, όμως φάνηκε να μένουν από δυνάμεις κι από καθαρό μυαλό. Τα λάθη τους σε άμυνα κι επίθεση επέτρεψαν στη Ρεάλ να φέρει το παιχνίδι στα μέτρα της και σταδιακά ν΄ ανοίξει τη διαφορά (65-55, 71-55), δείχνοντας ότι δεν είχε καμία διάθεση να χάσει αυτόν τον τίτλο και μάλιστα μέσα στο σπίτι της. Ο Ολυμπιακός δεν είχε άλλα ψυχικά αποθέματα για να γυρίσει κι αυτό το παιχνίδι, όπως είχε κάνει και με την ΤΣΣΚΑ στον ημιτελικό. Οι Ισπανοί ξεκίνησαν να πανηγυρίζουν πριν ακόμη ακουστεί η κόρνα της λήξης κι αυτό φάνηκε να… ενοχλεί τον Σπανούλη, ο οποίος φανερά με μία απερίσκεπτη κίνηση πέταξε τη μπάλα στο κεφάλι του Ρούντι, διότι θεώρησε ότι οι μαδριλένοι δεν τήρησαν το fair play, καθώς ο Ροντρίγκεθ πέτυχε τρίποντο στα 13 δεύτερα πριν το τέλος του ματς (με την επίθεση της Ρεάλ να τελειώνει και τον άσο της ισπανικής ομάδας να πετά επί της ουσίας τη μπάλα από τα περίπου 8,5 μέτρα κι αυτή να καταλήγει στο καλάθι)!!! Ο Ρούντι μετά το εύστοχο τρίποντο του συμπαίκτη του είχε πάρει τη μπάλα και την είχε δώσει στον αρχηγό του Ολυμπιακού, που όμως αντέδρασε άκομψα, πετώντας του τη μπάλα στο κεφάλι, με συνπεπεια ο Ισπανός ν΄ ανταποδώσει, οι διαιτητές άρχισαν να… φιλοδωρούν με τεχνικές ποινές, δίχως όμως αυτό ν’ αλλάζει την έκβαση του ματς, απλώς δημιούργησε μία κακή εικόνα πριν την εντυπωσιακή τελετή απονομής της κούπας στους πρωταθλητές… Στο τέλος, πάντως και πριν αρχίσει το πανηγύρι οι δύο παίκτες φρόντισαν να τα πουν κόσμια και να τελειώσει εκεί το συμβάν…
ΔΕΚΑΛΕΠΤΑ: 15-19, 35-28, 53-46, 78-59
ΡΕΑΛ Μ. (Λάσο): Ρίβερς 5 (1), Φερνάντεθ 7 (1), Νοτσιόνι 12 (2), Ματσιούλις 9 (2), Ρέγες 2, Ροντρίγκεθ 11 (1), Αγιόν 2, Κάρολ 16 (4), Γιουλ 12 (2), Μπουρούσης, Σλότερ 2
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Σφαιρόπουλος): Πέτγουεϊ 2, Χάντερ 10, Ντάνστον 4, Σπανούλης 3, Παπαπέτρου, Σλούκας 10 (2), Πρίντεζης 11, Αγραβάνης, Μάντζαρης 1, Λαφαγιέτ 1, Ντάρντεν, Λοτζέσκι 17 (3)