Όρθιος στην Πόλη – αλλά και στο κυνήγι των playoffs – έμεινε ο Παναθηναϊκός στο ντεμπούτο του Φραγκίσκου Αλβέρτη σε ρόλο προπονητή, με τη νίκη του με 65-60 της Αναντολού στην παράταση (54-54 η κανονική διάρκεια). Μία νίκη που ήρθε σαν… φιλί ζωής για τους «πράσινους» (τόσο απ’ το τρίποντο του Ματσιούλις στο τέλος της κανονικής διάρκειας, όσο κι απ’ το πάθος και την ενέργεια που έβγαλε ο Φώτσης στην παράταση), που εάν βάλουν κάτω τα… δεδομένα του ματς, το μόνο θετικό που μπορούν να βρουν είναι η νίκη, άντε και τα 51 ριμπάουντ.
Το 65-60 με το οποίο έφυγαν απ’ την Πόλη είναι ένα υπερπολύτιμο αποτέλεσμα, που τους διατηρεί ζωντανούς στο κυνήγι των playoffs, αλλά είναι ουσιαστικά το μόνο κέρδος. Διότι αγωνιστικά η εικόνα του Παναθηναϊκού ήταν και πάλι προβληματική και σίγουρα θα πρέπει να γίνουν πολλές διορθωτικές κινήσεις ενόψει της αναμέτρησης με τη Φενέρμπαχτσε. Το αγωνιστικό πρόσωπο που έδειξε ο Παναθηναϊκός είχε λάθος προσανατολισμό στην επίθεση – ειδικά αυτό το 6/25 τρίποντα –, έλλειψη δημιουργία και κακές άμυνες. Σίγουρα η απουσία του Γκιστ αποτελεί μία σημαντική παράμετρο, αλλά δεν μπορεί ν’ αποτελέσει δικαιολογία για την εικόνα του «τριφυλλιού», που έφυγε «όρθιος» κυρίως χάρη στην εμπειρία του (που μέτρησε στην παράταση) και στο πάθος του Φώτση.
Ο «Μπάτμαν» ήταν ο άνθρωπος που «κουβάλησε» τον Παναθηναϊκό στο καθοριστικό έξτρα πεντάλεπτο, τόσο με το «κρύο αίμα» του (ιδίως στο τρίποντό του στα 53 δεύτερα), όσο και με το πάθος που έδειξε κι ήταν αυτό που οδήγησε τον Πλάνινιτς στο λάθος και τον εκνευρισμό που έγειρε την πλάστιγγα της νίκης υπέρ της ελληνικής ομάδας. Μέχρι ν’ ακουστεί όμως το… αχ της ανακούφισης απ’ τους «πράσινους» είχαν προηγηθεί συνεχή σκαμπανεβάσματα και περιπτώσεις που έμοιαζε ότι το παιχνίδι είχε χαθεί. Ο Παναθηναϊκός δεν έπαιζε με ηρεμία, δεν είχε καθαρό μυαλό κι έδινε με τις επιλογές του στην Αναντολού τη δυνατότητα να παραμένει ζωντανή.
Οι παίκτες του Φραγκίσκου Αλβέρτη είχαν 12/35 σουτ στο πρώτο μισό (2/10 τρίποντα), 6 λάθη και το κυριότερο «φτωχή» δημιουργία, πετώντας στα… σκουπίδια το αβαντάζ που τους έδιναν τα 9 επιθετικά (απ’ τα 25 συνολικά) ριμπάουντ. Η εμμονή τους με τα τρίποντα ήταν εκείνη που έβαζε σε περιπέτειες τους «πράσινους», που πάντως ήταν και τυχεροί, αφού κι η Αναντολού δεν τα πήγαινε καλύτερα και… μιμούμενη τους αντιπάλους της, κρατούσε το ματς σε «ρηχά επίπεδα». Η Αναντολού βρέθηκε μάλιστα πολύ κοντά στη νίκη στο τέλος του ματς, προηγήθηκε με 54-51 λίγο πριν το τέλος, αλλά είδε τον Ματσιούλις να πετυχαίνει το τρίποντο της ισοφάρισης (κι ενώ είχαν προηγηθεί τρία άστοχα απ’ τους Διαμαντίδη και Φώτση!) και να στέλνει το ματς στην παράταση, αφού στα 8 δεύτερα που είχαν οι Τούρκοι στη διάθεσή τους για να εκδηλώσουν επίθεση, είδαν τη μπάλα να μην τους κάνει το χατίρι (τον Πλάνινιτς) και το 54-54 να παραμένει…
Και στο έξτρα πεντάλεπτο η λογική του Παναθηναϊκού παρέμεινε η ίδια: Τρίποντο κι… Άγιος ο Θεός, παρόλο που τα ποσοστά (5/23 και 21%) θα ‘πρεπε να προβληματίζουν τους «πράσινους». Ο Φώτσης, ωστόσο αποφάσισε να πάρει το ματς «επάνω» του και με δικούς τους πόντους, άλλαξες τις ισορροπίες (58-59 και 60-63), ενώ με την άμυνά του στον Πλάνινιτς ουσιαστικά «κλείδωσε» το «διπλό» που χρειαζόταν η ομάδα του (60-65).
ΔΕΚΑΛΕΠΤΑ: 10-11, 26-28, 42-44, 54-54, 60-65
ΑΝΑΝΤΟΛΟΥ (Αγγέλου): Οσμάν, Βασιλειάδης 10 (2), Μπατούκ 6 (2), Ερντέν 1, Γκονλούμ 9, Κιλιτσλί, Σαβάνοβιτς 6, Γκόρντον 6 (1), Πλάνινιτς 15 (1), Μπιέλιτσα 7 (1)
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Αλβέρτης): Μπράμος 5 (1), Μπατίστ 6, Φώτσης 14 (3), Ούκιτς 7 (1), Λάσμε 11, Μαυροκεφαλίδης, Διαμαντίδης 7, Παππάς, Γιάνκοβιτς, Ματσιούλις 8 (1), Ράιτ 7