Η απώλεια του Βασίλη Σπανούλη απ’ το ματς με την Τουρκία είχε «φορτώσει» με αγχώσει πολλούς. Όχι όμως και τους διεθνείς, οι οποίοι έδειξαν ότι ξέρουν να παίζουν και χωρίς αυτόν. Και με μία επιβλητική εμφάνιση η εθνική μας έκανε το 3/3, «σκορπίζοντας» τους Τούρκους με το επιβλητικό 84-61, εξασφαλίζοντας την πρόκρισή της στην επόμενη φάση και παράλληλα στέλνοντας τους αντιπάλους της… σπίτι τους! Πλέον το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έχει μπροστά του τη μεγάλη πρόκληση για το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα, την Ιταλία το απόγευμα της Κυριακής (8/9)… Παιχνίδι στο οποίο καλείται να παίξει με τον ίδιο τρόπο που αντιμετώπισε και τους Τούρκους. Με μυαλό και με πάθος…
Δύο στοιχεία που ήταν καθοριστικά στην εξέλιξη της αναμέτρησης με τους Τούρκους κι άνοιξαν διάπλατα την πόρτα της νίκης στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Η ελληνική ομάδα είδε τους Μπουρούση (που έπαιξε το 100ο παιχνίδι του με τη γαλανόλευκη), Ζήση και Περπέρογλου να «οπλίζουν» και να «σκοτώνουν» την τουρκική ομάδα, αλλά δεν ήταν μόνοι τους. Ο Σλούκας σε καθοριστικά σημεία πέτυχε σημαντικά καλάθια, ο Παπανικολάου πέρασε «χειροπέδες» στον Τούρκογλου, ενώ οι Φώτσης, Μαυροκεφαλίδης, Καϊμακόγλου, Μπράμος και Πρίντεζης φρόντιζαν να συνεισφέρουν σε άμυνα κι επίθεση.
Και μπορεί σ’ ένα ακόμη παιχνίδι η ελληνική ομάδα να ήταν μέτρια απ’ τη γραμμή των ελευθέρων βολών (10/18), όμως είδε τα τρίποντά της να βρίσκουν στόχο. Το 10/15 αποτέλεσε «μαχαιριά» στην τουρκική ομάδα, πολύ δε περισσότερο στην έμπνευση του Μπόγκνταν Τάνιεβιτς να επιλέξει άμυνες ζώνης για ν’ αλλάξει τα δεδομένα του ματς. Ενός ματς το οποίο στο ξεκίνημά του είχε τη μορφή του ντέρμπι, αλλά ο Μπουρούσης (που αξίζει να σημειωθεί ότι το πρωί του Σαββάτου είχε πυρετό!) είχε διαφορετική άποψη. Έκανε «πάρτι» με τους ψηλούς της Τουρκίας κι ήταν εκείνος που όρθωσε το ανάστημά του στις διαθέσεις των Τούρκων (που κέρδιζαν τις μάχες των ριμπάουντ και δη των επιθετικών) και πάτησε το γκάζι για να πάρει μπροστά η ελληνική μηχανή. Ο Περπέρογλου βοηθούσε τα μέγιστα και σύντομα η διαφορά στο σκορ άρχισε ν’ ανοίγει για την ελληνική ομάδα. Το 10-9 στο 4’ έγινε 16-21 με το τρίποντο του Σλούκα στο τέλος της περιόδου και λίγο πριν ακουστεί η κόρνα του ημιχρόνου το ταμπλό έγραφε 32-41. Οι βάσεις φάνηκε να μπαίνουν, αφού η τουρκική ομάδα δεν έδειχνε να μπορεί να φέρει το ματς στα μέτρα της.
Ο Τούρκογλου δεν βοηθούσε και μόνο οι εκλάμψεις των Ιλιασόβα, Πρέλντζιτς και Αρσλάν κρατούσαν όρθιους τους Τούρκους. Όμως η ελληνική άμυνα παρέμενε σκληρή. Οι Έλληνες παίκτες ήταν προσηλωμένοι στο παιχνίδι τους, έπαιζαν με ωριμότητα, ο Τρινκιέρι έκανε πολύ καλό rotation, δίνοντας ανάσες στους παίκτες του, αλλά και τη δυνατότητα να κρατούν καθαρό το μυαλό τους. Δεν άργησε έτσι η διαφορά να εκτοξευτεί σε διψήφια νούμερα. Στο 30’ το σκορ ήταν 64-49 για την ελληνική ομάδα, που κυριαρχούσε σε όλους τους τομείς. Έπαιζε σαν τη… γάτα με το ποντίκι τους Τούρκους, που έβλεπαν ότι δεν μπορούσαν ν’ αλλάξουν τη μορφή του ματς και το μόνο που επεδίωκαν ήταν να γλιτώσουν έναν διασυρμό, ο οποίος θα τους έφερνε στα σίγουρα ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα με την επιστροφή τους στη χώρα τους. Κάτι πάντως που δεν μπόρεσαν να το αποφύγουν, αφού οι Έλληνες παίκτες παρέμεναν ως το τελευταίο λεπτό προσεκτικοί. Δεν έκαναν το λάθος να χαλαρώσουν, όπως στο ματς με τη Ρωσία κι όταν η διαφορά έφτασε πάνω απ’ το +20 (58-79 στο 37’) συνέχισαν να παίζουν με ωριμότητα. Κι αυτό τους οδήγησε στο πανηγυρικό 84-61…
Τα δεκάλεπτα: 16-21, 35-41, 49-64, 61-84.
ΤΟΥΡΚΙΑ (Τάνιεβιτς): Μπαλμπάϊ, Πρέλτζιτς 9(1), Γκιουλέρ 6(2), Ιλιασόβα 13, Ερντέν 5, Τσετίν 3(1), Γκονλούμ 8, Αρσλάν 9, Ασίκ 6, Τούρκογλου 2.
ΕΛΛΑΔΑ (Τρινκέρι): Σλούκας 14(2), Μπουρούσης 21(1), Ζήσης 6, Περπέρογλου 12(2), Φώτσης 3(1), Παπανικολάου 11(1), Καββαδάς, Μαυροκεφαλίδης 6, Καϊμακόγλου 5(1), Μπράμος 6(2), Πρίντεζης.