Μια ακόμα ευκαιρία ενός αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος χάθηκε. Μαζί και οι ελπίδες για μια διάκριση, για μια προνομιούχα θέση σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Αντίθετα με τα εθνικά συγκροτήματα των U18 και U21, τα οποία βρέθηκαν στη ζώνη των μεταλλίων. Όπως αποδείχθηκε, «ό,τι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο…» για την εθνική εφήβων, η οποία αναδείχθηκε πρωταθλήτρια στα φιλικά και κατατροπώθηκε στους επίσημους αγώνες.
Ευθύνεται το υλικό; Οι επιλογές του προπονητή ή στην τελική η φιλοσοφία των υπευθύνων της ΕΟΚ; Το σίγουρο είναι ότι η γενιά των 2006 θεωρείται μια από τις πιο ταλαντούχες που έχουμε βγάλει τα τελευταία χρόνια. Εν τούτοις, δεν κατάφερε σε επίπεδο παίδων και εφήβων να φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα σε διεθνές επίπεδο. Πίσω από αυτό το αρνητικό αποτέλεσμα του πρόσφατου Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Εφήβων στην Φινλανδία κρίνονται γνωστά σε όλους μας τα εξω-αγωνιστικά σκηνικά που διαδραματίζονται εδώ και χρόνια στις εθνικές ομάδες των υποδομών μας.
Συγκριμένα, παρ’ όλο που πέρσι ο πρόεδρος είχε δηλώσει ότι οποίος προπονητής εργάζεται σε σωματείο που αγωνίζεται στις ηλιακές κατηγορίες παίδων και εφήβων δεν θα προσλαμβάνεται πρώτος προπονητής, ωστόσο, επιλέχθηκε ο Ιωσήφ Νικολαΐδης. Ο οποίος προέρχεται από σωματείο «Δέκα». Για όσους δεν γνωρίζουν ιδρυτής του συλλόγου είναι ο Χατζηβρέττας, κουμπάρος του Δήμου Ντικούδη, υπεύθυνου των εθνικών ομάδων της ομοσπονδίας.
Προφανώς, ο τελευταίος επέλεξε να μην ακολουθήσει την επιθυμία του προέδρου της ΕΟΚ και να «σηκώσει μπαϊράκι» αποφασίζοντας:
· Ο προπονητής της εφήβων να είναι και προπονητής της «Δέκα»…
· Να συμπεριληφθούν στην εθνική μόνο παίκτες που ανήκουν σε μάνατζερ…
Ο Αμερικανός βοηθός που έχει προσληφθεί από την ΕΟΚ, εργάζεται στο Saint John, στο πανεπιστήμιο που τυχαία επέλεξε τον Λιοτόπουλο, σταρ της «Δέκα». Λογικό είναι να υπήρξε ένα ασφαλές περιβάλλον για τον παίκτη. Παράλληλα, θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφέραμε ότι τα τρία γκαρντ που κλήθηκαν πίσω από τον Λιοτόπουλο (Κομνιανίδης, Βλάσσης και Χατζης) αποτελούν προσωπικές επιλογές του Ι. Νικολαΐδη και κατ’ επέκταση της ομοσπονδίας παραβλέποντας ότι:
· Ο πρώτος δεν έχει αγωνιστεί ποτέ σε πανελλήνιο πρωτάθλημα, ούτε στην Ευρωλίγκα των νέων… Ίσως η επιλογή του να οφείλεται στον υπεύθυνο του αναπτυξιακού προγράμματος της ΕΟΚ, Νίκο Σταυρόπουλο, ο οποίος «πίνει νερό» στο όνομα του αθλητή…
· Παρομοίως και ο Χατζής, του οποίου ο πατέρας ήταν ιδρυτής και κόουτς ομάδας του Σχηματαρίου και ο οποίος εκπροσωπεί τον σύλλογο στις εκλογές της ΕΟΚ. Για όσους θυμούνται ήταν ο ίδιος άνθρωπος που συμμετείχε ενεργά στο θλιβερό επεισόδιο σε αγώνα εφήβων στο Μεσολόγγι μεταξύ της τοπικής ομάδας και του Πρωτέα, με συνέπεια την αποβολή και των δυο ομάδων από την τελική φάση του πανελλήνιου…
· Ο Βλάσσης, τέλος, αγωνίζεται στον Προμηθέα Πατρών, που δεν τα πήγε φέτος και τόσο καλά.
Στον στατιστικό τομέα, τώρα, οι τρεις παίκτες μέχρι και το ματς με το Βέλγιο στη φάση των «16» είχαν σκοράρει όλοι μαζί μόλις 14 πόντους!!! Οι επιλογές, λοιπόν, που είχε αντί αυτών ήταν οι Νικολαϊδης, Ζερβός Κουστένης και Μαραγκουδάκης, οι οποίοι διαθέτουν περισσότερη εμπειρία σε παρόμοια παιχνίδια ενώ και σαν ικανότητες ήταν σαφώς καλύτεροι.
Και πάμε και σε ακόμα πιο «βαθιά νερά». Ο πατέρας του Πρέκα που κλήθηκε στην εθνική εφήβων, είναι στην εθνική γυναικών προπονητής και μέλος της ομάδας. Έτσι, τα παιδιά του ΠΑΟ του Άρη και του ΠΑΟΚ «πλήρωσαν το μάρμαρο» για τις σχέσεις των ομάδων τους με την ομοσπονδία και της διχογνωμίας που φέρεται να αιωρείται με τον Νικολαΐδη. Ο Πρέκας αποτέλεσε ένα ακόμα παράδειγμα αθλητή που δεν προσέφερε ενώ δεν επιλέχθηκαν οι καλύτεροί του Τσαχτσίρας και Αδαμόπούλος.