Ήταν τελικός πρωτιάς σε μία διοργάνωση δίχως ουσιαστικό ενδιαφέρον και χωρίς να υπάρχει κάποιο κίνητρο… Με τους παίκτες της εθνικής Νέων Ανδρών ν’ αντιμετωπίζουν το παιχνίδι με τη Σλοβενία όπως ακριβώς έπρεπε. Από την αρχή ως το τέλος, έστω κι αν δεν τα κατάφεραν. Είδαν τους αντιπάλους τους να επικρατούν με 84-63 και να παραμένουν πρώτοι και αήττητοι στον Γ’ όμιλο του European Challenger U20, όμως η εθνική μας αν κι έφυγε από το παρκέ ηττημένη, δεν έφυγε χαμένη.
Κι αυτό διότι όπως προαναφέραμε το αποτέλεσμα δεν είχε κάποιο αντίκρισμα. Δεν στέρησε από τους Έλληνες παίκτες κάποια διάκριση. Αντιθέτως τους έδωσε πολλά θετικά στοιχεία, τα οποία δίχως άλλο μπορούν να τα εκμεταλλευτούν στην πορεία. Οι αναμετρήσεις στο Ηράκλειο ήταν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους παίκτες του Μάνου Μανουσέλη ν’ αποκτήσουν σημαντικές «παραστάσεις», να τα βάλουν με παίκτες που κάποιοι εξ’ αυτών έχουν περισσότερα λεπτά στο παρκέ με τους συλλόγους τους και να δείξουν ότι με αρκετή δουλειά, θα μπορέσουν να βρουν το δρόμο τους. Αρκεί, βέβαια να δουλέψουν και να μην εφησυχάσουν διότι φόρεσαν τη φανέλα με το εθνόσημο… Ο ομοσπονδιακός προπονητής είχε επισημάνει πολύ πριν από τον «τελικό» με τη Σλοβενία, πως κάποια από τα παιδιά αυτής της ομάδας έχουν τη δυνατότητα να φτάσουν και στην Ανδρών κι αυτού του είδους τα ματς, δεν είναι με κριτήριο για την πορεία τους, αλλά μπορούν να τους δώσουν τις «εικόνες» που χρειάζονται για το τί θα βρουν στο δρόμο τους.
Όσον αφορά το παιχνίδι, η εθνική μας έδειξε δύο πρόσωπα. Ένα καλό στο ξεκίνημα κι εκείνο της… πτωτικής πορείας από τα μισά της δεύτερης περιόδου, που οδήγησε και στην ολική αλλαγή στρατοπέδου της ψυχολογίας.
Η αμυντική λειτουργία της εθνικής μας ομάδας (αλλά και η τύχη σε κάποιες φάσεις είναι η αλήθεια), της επέτρεψαν να βρεθεί πολύ σύντομα με «αέρα» 11 πόντων (13-2). Καράμπελας, Νεπητζόγλου, Τανούλης και Σωτηρίου ήταν οι εκφραστές της επιθετικής δράσης, με την αμυντική γραμμή όμως να είναι εκείνη που έπαιρνε τα εύσημα στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης. Οι Σλοβένοι αντέδρασαν (13-7 7’ και 18-13 στο 9’), όμως το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα άντεξε και διατήρησε το προβάδισμα στο σκορ (20-13) με το τέλος του 10λέπτου, εκμεταλλευόμενο τον έλεγχο των ριμπάουντ (12-7) και τις δεύτερες επιθέσεις που έδιναν τα κερδισμένα… σκουπίδια, αλλά και τους πόντους από το καλό transition.
Η μπασκετική σχολή των Σλοβένων είναι γνωστή για τους καλούς σουτέρ της κι οι νεαροί του Ντέγιαν Γιάκαρα το απέδειξαν. Παρότι είχαν πετάξει στον… κάλαθο των άχρηστων κάμποσες ευκαιρίες, δεν άφησαν ανεκμετάλλευτα τα… δώρα των Ελλήνων. Κάποια χαμένα ριμπάουντ, αλλά και ορισμένες επιλογές στην επίθεση από πλευράς των Ελλήνων παικτών ήταν η ευκαιρία που έψαχναν οι Σλοβένοι, που πέτυχαν εύκολους πόντους από τη γραμμή των 6.75 και μετέτρεψαν στο 25-23 σε 25-33, αναγκάζοντας τον Μανουσέλη να ζητήσει άρον-άρον δεύτερο τάιμ άουτ για να κόψει το ρυθμό. Δίχως όμως αποτέλεσμα, αφού οι Σλοβένοι έδειχναν ότι είχαν βρει το ρυθμό που έψαχναν στο παρκέ και βρέθηκαν στο τέλος του 20λέπτου με τη διαφορά στο +11 (28-37).
Η προσπάθεια της ελληνικής ομάδας να καλύψει το χαμένο έδαφος δεν είχε ουσιαστικό αντίκρισμα, και το 32-37 αποδείχθηκε πρόσκαιρο, αφού οι Σλοβένοι όντας καλύτεροι στο παρκέ, έστειλαν το δείκτη στο +14 (32-46). Οι Έλληνες παίκτες έχαναν τις περισσότερες εναέριες μονομαχίες, έμοιαζαν εγκλωβισμένοι στην καλά προσαρμοσμένη πάνω τους άμυνα των Σλοβένων κι έψαχναν τρόπους για ν’ αναστρέψουν το κλίμα…
Είχαν τις ευκαιρίες, αλλά πότε με τον έναν τρόπο, πότε με τον άλλο τις πετούσαν στα… σκουπίδια, δίνοντας την ευκαιρία στους Σλοβένους να διατηρούν τον έλεγχο του ματς και ν’ ανεβάζουν τη διαφορά (40-57 στο 28’).
Οι Έλληνες παίκτες προσπάθησαν ν’ αλλάξουν την εικόνα τους, πάλεψαν να κερδίσουν μάχες που θα ήταν σημαντικές για να καλύψουν το χαμένο έδαφος και σε κάποια σημεία το πέτυχαν. Οι Σλοβένοι, ωστόσο ήταν εμφανές ότι πατούσαν πολύ καλύτερα στο παρκέ, είχαν περισσότερη ομοιογένεια στο παιχνίδι τους, αυτοματισμούς, κέρδιζαν πιο πολλές μάχες κι έτσι συνέχιζαν όχι απλά να έχουν το πάνω χέρι, αλλά ν’ ανοίγουν με άνεση τη διαφορά στο σκορ, προσφέροντας πολύ συχνά και εντυπωσιακές φάσεις. Η διαφορά που είχαν «χτίσει» οι Σλοβένοι (48-64), έδειχνε ότι πολύ δύσκολα θα υπήρχε αναστροφή της τελικής έκβασης του ματς, γεγονός που απελευθέρωσε τα χέρια των παικτών και των δύο ομάδων. Το μπάσκετ που έπαιξαν στο τελευταίο 6λεπτο της αναμέτρησης ήταν πιο… ελεύθερο, με τους Σλοβένους να προσπαθούν ν’ ανοίξουν ακόμη περισσότερο το δείκτη της διαφοράς και τους Έλληνες να ψάχνουν τόσο το «ροκάνισμα», όσο και το να βγάλουν στο παρκέ κάποια από τα συστήματα που είχε σχεδιάσει ο Μανουσέλης.
Το τέλος του ματς βρήκε τους Σλοβένους να πανηγυρίζουν τη νίκη τους με 84-63 (αλλά και πολλές ωραίες φάσεις που πρόσφεραν στη διάρκεια της αναμέτρησης) και τους παίκτες να φεύγουν από τα «Δύο Αοράκια» κερδισμένοι σε εμπειρίες-οδηγούς για το μέλλον τους.
ΕΛΛΑΔΑ – ΣΛΟΒΕΝΙΑ 63-84
ΔΕΚΑΛΕΠΤΑ: 20-13, 28-37, 43-60, 63-84
Διαιτητές: Λούτσις, Οβίνοφ, Ματσιούλις
ΕΛΛΑΔΑ (Μανουσέλης): Φίλλιος 1, Νετζήπογλου 5 (1), Σωτηρίου 12 (8ρ.), Τόλιας, Τσάμης 2, Καλόγηρος, Καράμπελας 15 (2), Κλωνάρας 3 (8 ρ.), Νικολαΐδης 17 (4) Σιδηροηλίας 2, Τανούλης 6
ΣΛΟΒΕΝΙΑ (Γιάκαρα): Ντούσκακ 9, Πρέπελιτς 11 (1), Σκούκα 9 (1), Σίκανιτς 9 (2), Στάβροβ 12 (3), Κόποτ 1, Γκλας 14 (2), Γιούρκοβιτς 2, Κμέτιτς 2, Νέμανιτς, Ράντοβιτς 15 (2), Σμρέκαρ.