Μετά από μια μακρά πορεία στα παρκέ, ως παίκτης, ο Νίκος Βούλγαρης έκανε… στροφή στην καριέρα του. Με την ιδιότητα του προπονητή πλέον, κάνει τα πρώτα του βήματα στους πάγκους. Ο νεόκοπος προπονητής μίλησε στην ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ για τη νέα καριέρα και τις διαφορές σε σχέση με όσα ζούσε μέχρι πέρσι.
Για το πόσο διαφορετική είναι η ζωή του προπονητή σε σχέση με αυτή του παίκτη: “Δεν έχω σκοτώσει ακόμη τον παίκτη μέσα μου, γιατί είναι πολύ νωπό όλο αυτό για μένα. Μέρα με τη μέρα, όλο και περισσότερο απομακρύνεται αυτή η σκέψη. Είναι κάτι αντικειμενικά πολύ διαφορετικό, η μέρα με τη νύχτα. Άλλο να δέχεσαι εντολές, κι άλλο να δίνεις. Είναι ωραίο να παίζεις. Ως προπονητής βάζεις περισσότερο το μυαλό σου, για να καθοδηγήσεις και να δώσεις κατευθύνσεις. Όπως και να έχει, είναι πολύ διαφορετική η δουλειά του προπονητή σε σχέση με αυτή του παίκτη”.
Για το κομμάτι των νέων υποχρεώσεών του, ως προπονητής: “Οι προπονητές έχουν κι αυτό που λέμε “homework” σε σχέση με τους παίκτες. Είναι βασική διαφορά αυτή, γιατί οι αθλητές είναι δύο ώρες στο γήπεδο, ενώ οι προπονητές δουλεύουν κι εκτός αυτού για έναν αγώνα. Επειδή είμαι νεόκοπος ως προπονητής, μαθαίνω πολλά και περνάω πολλές ώρες κάθε μέρα προκειμένου να βελτιωθώ και να μπω ακριβώς στη φιλοσοφία του προπονητή. Η δουλειά είναι ασταμάτητη, από τον σχεδιασμό της προπόνησης μέχρι την τακτική ενός αγώνα”.
Για τις αποφάσεις ενός προπονητή: “Το συγκεκριμένο άθλημα είναι από αυτά που ο πάγκος ασκεί τη μεγαλύτερη επιρροή. Οι φάσεις είναι γρήγορες και συνεχόμενες. Οπότε το προπονητικό κομμάτι είναι πολύ απαιτητικό. Μπορεί να δοθεί μια εντολή, που δεν θα εκτελεστεί σωστά, ή που δεν θα καταλήξει στον στόχο από μια ατυχία. Αυτές οι μικρές φάσεις καθορίζουν σε πολλές περιπτώσεις το αποτέλεσμα. Ο καλύτερος προπονητής να είσαι πάντως, ο παίκτης καθορίζει τι θα γίνει, από την στιγμή που αυτός έχει την μπάλα στα χέρια του και αποφασίζει”.
Για το κομμάτι του scouting: “Οι παίκτες έχουν κάποιες συνήθειες, τις οποίες μελετάμε για να τις περιορίσουμε. Είναι σημαντικό να βγάλεις τον αντίπαλο από την comfort zone, να τον οδηγήσεις να κάνει κάτι διαφορετικό. Εκεί, αυξάνεις τις πιθανότητες να πετύχεις τον στόχο σου και να οδηγήσεις τον αντίπαλο να παρεκκλίνει από καταστάσεις στις οποίες νιώθει άνετα”.