Το ρολόι έχει αρχίσει ήδη να μετράει ανάποδα τις ώρες μέχρι το πρώτο τζάμπολ του Final Four της Βαρκελώνης, εκεί όπου Παναθηναϊκός και Σιένα θα διεκδικήσουν το ένα απ’ τα δύο εισιτήρια του μεγάλου τελικού της διοργάνωσης. Οι ώρες μοιάζουν βασανιστικές για τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, αλλά και για τους δύο rookies της πράσινης αποστολής. Του Φώτη Ζούμπου και του Γιάννη Καραμαλέγκου, οι οποίοι μέσω του infobasket.gr μας μεταφέρουν απ’ τη Βαρκελώνη τα συναισθήματά τους γι’ αυτή την παρθενική τους συμμετοχή σε μία τόσο μεγάλη διοργάνωση…
| Φώτης Ζούμπος | Γιάννης Καραμαλέγκος |
| Καλησπέρα και πάλι… Εδώ και κάμποσες ώρες ζω τ’ όνειρό μου! Αυτό που έβλεπα απ’ την τηλεόραση, τώρα το βιώνω εκ των έσω. Να είμαι σε μία τέτοια μεγάλη διοργάνωση, όπως είναι ένα Final four και μάλιστα ν’ αποτελώ μέλος της αποστολής μίας ομάδας, όπως είναι ο Παναθηναϊκός. Πραγματικά τα συναισθήματα που νοιώθω δεν μπορώ να τ’ αποτυπώσω σε κανένα κομμάτι χαρτί. Δεν βρίσκω λόγια… Την Τρίτη το βράδυ δεν μπόρεσα να κοιμηθώ και τόσο πολύ. Η αγωνία, η προσμονή, όλ’ αυτά τα συναισθήματα ήταν αρκετά έντονα για να μπορέσω να κλείσω μάτι. Τώρα, ωστόσο, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Βρίσκομαι εδώ στη Βαρκελώνη, ζω αυτές τις μοναδικές στιγμές και παρότι μπορώ να πω ότι αισθάνομαι σαν το… «ψάρι έξω απ’ το νερό» (!!!), νοιώθω υπέροχα. Ζω την κάθε στιγμή, διότι είμαι στο πρώτο μου Final Four και κακά τα ψέματα κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος εάν θα υπάρξει και δεύτερη φορά… Η κούραση που μπορεί να υπάρχει απ’ το πρόγραμμα δεν με απασχολεί καθόλου. Για να πω την αλήθεια δεν έχω σκεφτεί καν αν με κουράζει κάτι. Ούτε καν η προπόνηση… Άλλωστε εκείνο που περιμένω με πολύ μεγάλη προσμονή είναι το ματς με τη Σιένα. Μπορώ να πω ότι «φτερουγίζει» η καρδιά μου γι’ αυτό το παιχνίδι, διότι όλ’ αυτά τα χρόνια που έβλεπα τα Final Four τα ζούσα διαφορετικά μέσα απ’ την τηλεόραση. Τώρα θα είμαι εκεί, στην άκρη του πάγκου, βλέποντας την ομάδα να δίνει μία μεγάλη μάχη κι εγώ θα παλεύω με τον δικό μου τρόπο να ενισχύσω αυτή την προσπάθεια. Δεν μπορώ να κρύψω, μάλιστα και τη χαρά μου, διότι γνωρίζω ότι θα κάθομαι, θα βλέπω και θα ζω μία τέτοια μεγάλη διοργάνωση, δίπλα στη ζωντανή ιστορία του Παναθηναϊκού. Τον κύριο Αλβέρτη! Τον άνθρωπο με τους τόσους τίτλους, με τις τόσες συμμετοχές σε Final Four και θα βλέπουμε σχεδόν μαζί, θα ζούμε σχεδόν μαζί αυτή την αγωνία. Και βέβαια εύχομαι ότι στο τέλος θα πανηγυρίζουμε και μαζί την πρόκριση στον μεγάλο τελικό. Όπως και με όλα τα παιδιά, φυσικά. Αυτά προς το παρόν, διότι λίγες ώρες πριν το ξημέρωμα της μεγάλης μέρας για όλους μας, πρέπει να προσπαθήσω και πάλι να… κοιμηθώ! Είπαμε μας περιμένει μία πολύ μεγάλη μέρα… |
Καλησπέρα σε όλους… Αν σας πω ότι νοιώθω ότι βρίσκομαι σε κάποιον άλλο… κόσμο, είμαι σίγουρος ότι λίγοι θα με πιστέψουν! Όμως για εμένα αυτό που βιώνω τις τελευταίες ώρες, είναι πραγματικά κάτι μοναδικό. Ζω κι ανασαίνω δίπλα σε μεγάλους παίκτες. Βλέπω από κοντά μεγάλες μορφές του ευρωπαϊκού μπάσκετ και προπονούμαι με τους κορυφαίους. Δεν σας κρύβω, μάλιστα, πως έχω «πιάσει» τον εαυτό μου πολλές φορές να λέει «είναι αλήθεια αυτό;». Κι όμως είναι… Και τα συναισθήματά μου είναι υπέροχα. Διότι αυτά που ζω είναι εμπειρίες μοναδικές, τις οποίες θα κρατήσω στο μυαλό μου για μία ζωή. Όπως και την παραμικρή κουβέντα που ακούω, την πιο μικρή κίνηση που βλέπω και την κάθε στιγμή που ζω στη Βαρκελώνη απ’ την ώρα που φτάσαμε εδώ με την αποστολή του Παναθηναϊκού. Η πόλη είναι φοβερή, οι άνθρωποι μας φέρονται όμορφα, είναι μπασκετική πόλη και ζει στο ρυθμό αυτής της διοργάνωσης. Αλλά για να πω την αλήθεια δεν μ’ ενδιαφέρει καθόλου η Βαρκελώνη και τ’ αξιοθέατά της. Το μόνο που θέλω είναι να ζω τις στιγμές αυτές με τον Παναθηναϊκό σ’ αυτή τη μεγάλη διοργάνωση. Φυσικά δεν μου περνά απ’ το μυαλό τίποτε άλλο αυτές τις ώρες που είμαστε εδώ. Ούτε κούραση, ούτε κάτι άλλο… Περιμένω πως και πώς το ματς με τη Σιένα. Τον πρώτο τελικό… Διότι για όλους μας εδώ στην ομάδα, αυτός είναι ο πρώτος τελικός. Αισθάνομαι αγωνία… Δεν ξέρω αν έχω άγχος. Δεν μπορώ να βρω τις λέξεις που μπορούν να περιγράψουν ακριβώς τί αισθάνομαι λίγες ώρες πριν το τζάμπολ. Το σίγουρο είναι ότι θα νοιώσω μεγάλη τιμή, διότι θα ζήσω το πρώτο μου Final Four δίπλα στον μεγάλο κύριο Αλβέρτη. Αυτός είναι το… ίνδαλμα για πολλούς αθλητές και για εμάς, τους μικρούς του Παναθηναϊκού που βρισκόμαστε εδώ στη Βαρκελώνη και μόνο το γεγονός ότι θα βλέπουμε απ’ την ίδια οπτική γωνία το παιχνίδι, είναι πραγματικά κάτι πολύτιμο… Η ώρα για το μεγάλο παιχνίδι πλησιάζει… Δεν ξέρω κι εγώ, όπως κι ο Φώτης, εάν θα μπορέσουμε να κοιμηθούμε, αφού η αγωνία για το ματς αυτό είναι μεγάλη. Θα προσπαθήσουμε, πάντως για να έχουμε δυνάμεις να… γευτούμε κάθε σταγόνα αυτής της μεγάλης μέρας. |
Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για μετά το ματς με τη Σιένα…
