Με τις δύο τελευταίες αλλαγές των Σαμόλη και Σκαραφίγκα, οι αλλαγές προπονητών έφτασαν τις 13! 13 από τις 16! Ο Κώστας Σορώτος μέσω του προσωπικού του προφίλ στο facebook έκανε το δικό του (καυστικό) σχόλιο για τα όσα συμβαίνουν φέτος στην κατηγορία…
Η ανακοίνωση:
«Αισίως οι αλλαγές προπονητών, πριν τελειώσει ο πρώτος γύρος στην Α2 έφτασαν τις 13!!!!!!!!!!!!!!!!!! Αν πιστεύει κάποιος ότι έτσι μπορεί κάποιος να φτιάξει ομάδες, να βγουν νέοι παίκτες και τελικά ότι αυτό που κάνουμε εμείς οι προπονητές είναι επάγγελμα, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι λάθος. Αγαπητοί συνάδελφοι, παράγοντες και φίλοι δεν είναι επάγγελμα, είναι βίζιτα μιας βραδιάς…
Στην πρώτη ήττα έχουν αρχίσει οι στραβές ματιές, στη δεύτερη η αμφιβολία και στην τρίτη η αμφισβήτηση και η αλλαγή. Πότε πια θα καταλάβουμε ότι στο παιχνίδι υπάρχει και ο αντίπαλος, υπάρχει και η ήττα, υπάρχει ρε γαμώτο και η προσπάθεια, σωματική και ψυχική που καταβάλει ο κάθε προπονητής, πιστέψτε με , με μεγάλο προσωπικό τίμημα. Ποιος και γιατί μπορεί πια να αφοσιωθεί σε κάτι που δεν ξέρει αν θα έχει ζωή πάνω από ένα μήνα;
Βέβαια μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρουμε και εμείς σαν προπονητές που αποδεχόμαστε τον ρόλο της βίζιτας, που δεν σεβόμαστε αρχές και αξίες και που ένα μεγάλο μέρος συναδέλφων έχουν γίνει τυχοδιώκτες που παίρνουμε δουλειές με χορηγούς, με τσατσιλίκια η δουλεύοντας τσάμπα γιατί το προπονητής είναι πάρεργο και όχι κύριο επάγγελμα.
Ξέρω ότι με αυτά που γράφω για άλλη μια φορά θα στοχοποιηθώ, θα με γράψουν γραφικό ίσως να κλείσω και πόρτες αλλά ρε γαμώτο το προπονητηλίκι είναι η ζωή μου, το κάνω 41 χρόνια συνεχόμενα, έχω ζήσει τα χρυσά χρόνια του Ελληνικού μπάσκετ που γεννούσε νέα παιδιά με το σωρό και όχι αυτό το σημερινό μπάσκετ που ψάχνεις να βρεις νέο παιδί με το κιάλι. Έχω ζήσει το μπάσκετ που η θέση σου δεν παιζότανε κάθε αγωνιστική, έχω ζήσει το μπάσκετ που ήταν δημιουργικό και που οι προπονητές δεν κρινόντουσαν μόνο από το αποτέλεσμα και τις ” γνωριμίες ” αλλά από την προσπάθεια και την ικανότητά τους και αυτό το μπάσκετ θα ήθελα να παραδώσω στα νέα παιδιά που μπαίνουν στο επάγγελμα και όχι αυτή τη φαιδρότητα…
Νομίζω ότι έφτασε η στιγμή που με επικεφαλής τον ΣΕΠΚ θα πρέπει όλοι να κάτσουμε να συζητήσουμε οι προπονητές μπας και βρεθεί καμιά άκρη…
Το ξέρω σας κούρασα, να με συγχωρείτε…».