Ο Φώτης Κατσικάρης το ΄χε πει ξεκάθαρα πριν το τζάμπολ. “Θα νικήσουμε και θα προκριθούμε”… Το δήλωνε διότι το πίστευε κι οι Έλληνες διεθνείς φρόντισαν να δικαιώσουν τον προπονητή τους. Με πανηγυρικό μάλιστα τρόπο, παρότι το Βέλγιο στο πρώτο μισό του νοκ-άουτ ματς στη Λιλ έδειξε διάθεση και πάθος. Όταν όμως η ελληνική ομάδα έπαιξε όπως ακριβώς ξέρει, οι Βέλγοι δεν είχαν τύχη. Η “επίσημη αγαπημένη” μας μετά από μία εξαετία δίχως νίκη σε νοκ άουτ αγώνα (τελευταία νίκη ήταν το 2009 όταν επικράτησε της Τουρκίας με 76-74 και στα ημιτελικά ηττήθηκε από την Ισπανία), δείχνει έτοιμη να… ξορκίσει τους δαίμονές της!!!
Με τη νίκη της (75-54) πήρε το εισιτήριο για τους “8” και πλέον στρέφει το βλέμμα της στην αναμέτρηση της προσεχούς Τρίτης (15/9, 19:00) όπου θα βρεθεί στο δρόμο της η νικήτρια του Ισπανία-Πολωνία…
Η ελληνική ομάδα ήταν… ομάδα με τα όλα της στο δεύτερο μισό της αναμέτρησης, τότε που “έπνιξε” με την άμυνά της τους Βέλγους, που είδαν τις όποιες βλέψεις τους για κάτι καλό να πηγαίνουν περίπατο! Οι 11 πόντοι που δέχθηκε η ελληνική άμυνα στο 3ο δεκάλεπτο κι οι άλλοι 12 στο τελευταίο αντικατοπτρίζουν πλήρως τη διάθεση που έβγαλαν οι Έλληνες παίκτες στο παρκέ στα δύο κρίσιμα δεκάλεπτα, τότε που έπρεπε να δείξουν χαρακτήρα. Το σχήμα με τους τρεις κοντούς (Σπανούλης, Καλάθης, Σλούκας) που επέλεξε ο Φώτης Κατσικάρης έδειξε το δρόμο για την πρόκριση. Οι Βέλγοι που στο πρώτο μισό του ματς είχαν καταφέρει να “μπλοκάρουν” το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα τόσο με τα τρίποντά τους, όσο και με τη διάθεση που έβγαζαν στο παρκέ, δεν είχαν απαντήσεις στο σχήμα του Έλληνα προπονητή.
Το ισχνό 34-31 του πρώτου ημιχρόνου – απόρροια της νευρικότητας που ήταν εμφανές ότι είχαν οι Έλληνες παίκτες, λόγω της κρισιμότητας του αγώνα – μετατράπηκε σε 51-41 στο 27′ και κάπου εκεί η πλάστιγγα άρχισε να γέρνει για τα καλά υπέρ της ελληνικής ομάδας. Η άμυνα ζώνης που στο πρώτο ημίχρονο είχε δώσει σημαντικές βοήθειες στους Βέλγους (χάρη σ΄ αυτήν είχαν “ροκανίσει” το 23-15, μετατρέποντάς το σε 28-27) δεν ήταν αρκετή για ν΄ ανακόψει τη φόρα που είχαν πάρει οι Έλληνες παίκτες. Κι απ΄ τη στιγμή που οι περιφερειακοί έδειξαν το δρόμο, οι ψηλοί (Μπουρούσης, Κουφός, Αντετοκούνμπο) φρόντισαν να τον ανοίξουν διάπλατα, με τον τελευταίο να πετυχαίνει νταμπλ-νταμπλ (10π., 10ρ.) και τους άλλους δύο να επιβεβαιώνουν στο παρκέ την ανωτερότητά τους έναντι των αντιπάλων τους…
Η ψαλίδα της διαφοράς άρχισε ν΄ ανοίγει όλο και πιο πολύ, η άμυνα “έπνιγε” για τα καλά τις όποιες ελπίδες είχαν οι Βέλγοι, που κατάλαβαν ότι δεν μπορούσαν να επιστρέψουν στο παιχνίδι, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των Ζιλέ, Ρόσομ και Λοτζέσκι… Ο Κατσικάρης βλέποντας τη διαφορά στα… ύψη (62-42) έκανε την απαραίτητη συντήρηση δυνάμεων, δίνοντας τη δυνατότητα στους φίλους της ελληνικής ομάδας (που με τη σειρά τους κέρδιζαν τη μάχη και στις εξέδρες) ν΄ αποθεώσουν τους Έλληνες παίκτες, που πριν ακόμη τελειώσει αυτή η “μάχη”, είχαν αρχίσει να κοιτάζουν την επόμενη…
ΔΕΚΑΛΕΠΤΑ: 16-15, 34-31, 57-42, 75-54
ΕΛΛΑΔΑ (Κατσικάρης): Μπουρούσης 14, Ζήσης 6, Σπανούλης 7 (6 α), Καλάθης 4 (5 α), Περπέρογλου 2, Σλούκας 8, Καϊμακόγλου 1, Κουφός 13 (9ρ), Πρίντεζης 10, Παπανικολάου, Μάντζαρης, Αντετοκούνμπο 10 (10ρ)
ΒΕΛΓΙΟ (Κάστεελς): Μπόσκο 2, Βαν Ρόσομ 13, Ερβέλ 2, Μουεμά, Ταμπού 6, Σερόν, Μουκούμπου, Ζιλέτ 14, Ντε Ζέου, Τουμπά 2, Σαλουμού 5, Λοτζέσκι 10