Μια αίσθηση πίκρας αιωρείται στη “γειτονιά” του Εργοτέλη. Όχι μόνο απο την ήττα στο Αιγάλεω από την ομώνυμη ομάδα. Αλλα κυρίως με τον τρόπο που πραγματοποιήθηκε. Αυτό έκανε τον προπονητή της ομάδας να συλλογιστεί και να καταγράψει κάποιες σκέψεις του.
Συγκεκριμένα:
«Είναι στιγμές σαν τη χθεσινή όπου ο προπονητής μετά από μια ήττα είναι μόνος. Είναι στιγμές σαν τη χθεσινή όπου η αδικία σε πνίγει και θέλεις ν αντιδράσεις με δηλώσεις και πράξεις που είναι ενάντια σ αυτά που πρεσβεύεις σαν άνθρωπος και σαν επαγγελματίας.
Είναι στιγμές σαν τη χθεσινή όπου σκέφτεσαι να παραιτηθείς απ αυτό για το οποίο μοχθείς καθημερινά και αγαπάς. Είναι στιγμές σαν τη χθεσινή όπου σκέφτεσαι αν υπάρχουν πια λέξεις στη κοινωνία που ζούμε που έχουν πλέον αξία όπως αξιοπρέπεια, φιλία, δικαιοσύνη, σεβασμός, ηθική. Είναι στιγμές όπου πρέπει να σκεφτείς πως ν αντιδράσεις απέναντι στην αδικία, στην αλητεία, στη βία. Είναι στιγμές που αισθάνεσαι υπερήφανος βλέποντας τους αθλητές-μαθητές σου ν αντιδρούν με ανδρεία και σωφροσύνη αλλά και σεβασμό. Επίσης είναι στιγμές όπου η ηθική ικανοποίηση είναι πάνω από ομάδες, αποτελέσματα και νίκες.
Είναι καιρός οι άνθρωποι του αθλητισμού( προπονητές, παράγοντες, αθλητές και φίλαθλοι) που πρεσβεύουμε τις αρχές του ν αντιδράσουμε στη βία, στην αλητεία και στη νομιμοποίηση της αδικίας. Για να μπορέσουμε να φέρουμε περισσότερα παιδιά στον αθλητισμό και να κρατήσουμε τον παιδαγωγικό του χαρακτήρα (προσπάθεια, συμμετοχή, ηθική, σεβασμό στον αντίπαλο και το ευ αγωνίζεσθε).
ΥΓ.1 Συγχαρητήρια στους μικρούς του Αιγάλεω που έπαιξαν με καρδιά και να ξέρουν ότι πιο σημαντικό δεν είναι η νίκη αλλά ο τρόπος που αγωνίζεσαι .
ΥΓ.2 Συγχαρητήρια στα παιδιά του Εργοτέλη για την αγωνιστικότητα και τη σωφροσύνη που επέδειξαν.
ΥΓ.4 Θα συνεχίσω ν αντιδρώ μ αυτό τον τρόπο και να διδάσκω στους αθλητές μου αυτά που πρεσβεύω σαν άνθρωπος αλλά και τις αξίες του αθλητισμού.
Ευχαριστώ πολύ
Μακράκης Γιώργος προπονητής Καλαθοσφαίρισης».