Πήγαν στην Ισπανία χωρίς τον Τόνι Πάρκερ, τον Αλέξις Αζινσά και τον Νάντο Ντε Κολό (μεταξύ άλλων). Πέρασαν με το ζόρι στους “16” και πριν από τον προημιτελικό πολλοί (οι περισσότεροι) τους θεώρησαν απλά ένα εμπόδιο στο δρόμο των Ισπανών προς τον τελικό. Οι Γάλλοι, όμως, δεν πήγαν στο Παγκόσμιο Κύπελλο για να πάρουν μέρος σε κάποιο (ισπανικό) πάρτι. Πήγαν για να το χαλάσουν. Και το έκαναν.
Ο πολυαναμενόμενος τελικός μεταξύ της Ισπανίας και των ΗΠΑ δεν θα γίνει ποτέ. Και δεν θα γίνει διότι η Γαλλία νίκησε την Ισπανία στον τέταρτο προημιτελικό 65-52 και για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά την πέταξε νοκ άουτ (προηγήθηκε ο περσινός ημιτελικός στο Ευρωμπάσκετ), παίρνοντας έτσι το “εισιτήριο” για τους “4” του τουρνουά. Πανηγυρικά, πανάξια, θριαμβευτικά. Η Γαλλία ήταν η καλύτερη ομάδα στο γήπεδο. Ξεκάθαρα.
Η ομάδα του Βενσάν Κολέ (που πολλά έχει ακούσει τόσα χρόνια που οι Γάλλοι δεν πλησίαζαν στα μετάλλια) προηγήθηκε νωρίς νωρίς 11-2 και δεν φοβήθηκε ποτέ τους Ισπανούς. Ούτε στιγμή. Δεν επηρεάστηκε ούτε από την καταφανώς “εχθρική” διαιτησία, ούτε από το γεγονός ότι έπαιζε στην έδρα της αντιπάλου της, ούτε καν από το “ξύλο” των Ισπανών -οι οποίοι είχαν παρεμπιπτόντως 7 φάουλ μέχρι το 26′. Οι “μπλε” είχαν έτοιμη απάντηση σε κάθε αντεπίθεση των “φούριας ρόχας”, έπαιξαν επί 40 λεπτά άμυνα σεμιναριακού επιπέδου (ειδικά μέσα στη ρακέτα, απ’ όπου δέχτηκαν σε όλο το ματς μόνο 22 πόντους) και “διάβασαν” υποδειγματικά το παιχνίδι.
Κατέβασαν το ρυθμό του αγώνα, “έκοψαν” μαχαίρι τους αιφνιδιασμούς των Ισπανών (έβαλαν 2 πόντους στο “ανοιχτό γήπεδο” σε όλο το ματς!) και ήταν πρωτίστως η ομάδα που έβγαλε τη μεγαλύτερη ενέργεια στο γήπεδο, όλη τη ψυχή της. Γι’ αυτό άλλωστε μάζεψε 22 ριμπάουντ παραπάνω και πήρε σχεδόν τα μισά “σκουπίδια” που διεκδικήθηκαν στο μισό γήπεδο της Ισπανίας (16 από τα 36), που είχε από τη μεριά της 2/22 τρίποντα.
Ο Ντιό πρόσθεσε άλλο ένα παράσημο σε μία ονειρεμένη χρονιά για αυτόν, ο Ερτέλ έκανε φανταστική τέταρτη περίοδο, αλλά ο άνθρωπος του αγώνα ήταν ο Ρούντι Γκομπέρ, ο οποίος τα έβαλε απέναντι στα αδέρφια Γκασόλ και τον Ιμπάκα, μάζεψε πολύτιμα επιθετικά ριμπάουντ και αλλοίωσε πολλές επιθέσεις των Ισπανών με την παρουσία του -κι ας χρεώθηκε μόνο μία τάπα.
ΓΑΛΛΙΑ-ΙΣΠΑΝΙΑ 65-52
ΔΕΚΑΛΕΠΤΑ: 15-15, 35-28, 42-43, 65-52
ΓΑΛΛΙΑ (Κολέ): Ερτέλ 13 (1), Μπατούμ 9, Ντιό 4, Λοβέρν 4 (1τρ., 10ρ.), Τζάκσον, Φουρνιέ 4, Πιετρούς 2, Γκομπέρ 5 (13ρ.), Ντιό 15 (3), Ζελαμπάλ 9 (1).
ΙΣΠΑΝΙΑ (Ορενγκα): Π. Γκασόλ 17 (8ρ., 3κ.), Φερνάντεθ 6, Ροντρίγκεθ, Ναβάρο 10 (1), Καλντερόν 5 (1), Ρούμπιο 4 (3κλ.), Γιουλ 5, Μ. Γκασόλ 3, Ιμπάκα 2.