Ο πρώην τεχνικός του Περιστερίου, Δημήτρης Κουστένης, μίλησε στην ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ (sepk.gr) για την εμπειρία που έζησε στους “πρίγκιπες της δυτικής όχθης”, ενώ αναφέρθηκε και στα τεράστια προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει καθημερινά.
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
Για την περσινή εμπειρία ως head coach στην Α1:
«Αναλαμβάνοντας την ομάδα ως head coach ήξερα ότι μας περιμένει μία δύσκολη χρονιά με δεδομένα τα προβλήματα που υπήρχαν, όμως δεν φανταζόμουν ότι θα ήταν τόσο μεγάλα τα εμπόδια που θα συναντούσαμε στην πορεία. Όντας πολλά χρόνια στο Περιστέρι γνώριζα πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις, όμως στη διάρκεια παρουσιάστηκαν ανυπέρβλητα εμπόδια που έκαναν την καθημερινότητα πολύ δύσκολη. Κυριολεκτικά δίναμε καθημερινά μάχη επιβίωσης αγωνιστικά και διοικητικά ώστε η ομάδα να στέκεται αξιοπρεπώς. Αυτό που μας κράτησε μέσα στη χρονιά ήταν το άριστο κλίμα που είχε αναπτυχθεί από τους παίκτες και 4-5 ανθρώπους που με προσωπική στέρηση βοηθούσαν όσο μπορούσαν για να λειτουργεί ο σύλλογος.
Θεωρώ ότι για όλους μας ήταν μία τεράστια εμπειρία ξεκινώντας από το πρώτο παιχνίδι πρωταθλήματος κόντρα στην Ελευσίνα και στον τρόπο που ήρθε η νίκη μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο του πρωταθλήματος στο ντέρμπι με τον Ηλυσιακό όπου κρίθηκε η παραμονή στην παράταση. Από το πρώτο δευτερόλεπτο της πρώτης αγωνιστικής μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο της τελευταίας αγωνιστικής δεν είχαμε την πολυτέλεια να χαλαρώσουμε ούτε μία στιγμή».
Για την περσινή πορεία του Περιστερίου έχοντας πλέον σκεφτεί ήρεμα τα πράγματα:
«Από την αρχή ο περισσότερος κόσμος είχε καταδικασμένη την ομάδα και μάλιστα πολλοί μας συνέκριναν με το Μαρούσι της προηγούμενης χρονιάς βάζοντας στοίχημα αν η ομάδα θα καταφέρει να κάνει παραπάνω από μία νίκη. Μέσα από την σκληρή δουλειά των παικτών και το καλό κλίμα κατάφερε η ομάδα να διεκδικήσει με αξιώσεις την παραμονή της και τελικά να πέσει στην τριπλή ισοβαθμία για ένα καλάθι. Βέβαια η γεύση που μένει για όλους είναι η πίκρα του τελευταίου άτυχου παιχνιδιού όπου παρότι κερδίσαμε δεν μείναμε κατηγορία. Πιστεύω οι παίκτες που πρωταγωνίστησαν αποκόμισαν παραστάσεις που θα τους βοηθήσουν στο μέλλον. Όταν ο αγώνας που δίνεις για την επιβίωση είναι σε καθημερινή βάση τότε ατσαλώνεσαι και σκληραίνεις για να αντιμετωπίσεις οποιεσδήποτε κατάσταση στο μέλλον».
Για το Περιστέρι που πλέον θα αγωνίζεται στην Β’ εθνική:
«Μας λυπεί όλους ότι μία ιστορική ομάδα υποχρεώνεται να πέσει κι άλλη κατηγορία για να παίξει στη Β’ εθνική. Ίσως αυτό να αποτελέσει το εφαλτήριο ώστε η ομάδα να κάνει νέο ξεκίνημα, ένα reset με καλύτερες συνθήκες, καθαρή σκέψη και σε σύντομο χρονικό διάστημα να βρεθεί πάλι στην Α1 απαλλαγμένη πλέον από τα λάθη του παρελθόντος».
Για τις επόμενες κινήσεις και σκέψεις του σε προσωπικό επίπεδο:
«Μετά από 16 χρόνια είναι η πρώτη φορά όπου δεν συμμετέχω σε προετοιμασία επαγγελματικής ομάδας. Βρήκα χρόνο να κάνω μία δική μου ανασυγκρότηση και κυρίως να ξεκουραστώ πνευματικά. Πλέον θα παρακολουθώ το μπάσκετ, κάτι που ούτως ή άλλως είναι η αγάπη μου, σαν παρατηρητής. Αν γίνει κάποια πρόταση θα είμαι έτοιμος για να βρεθώ και πάλι στις επάλξεις. Όταν ασχολείσαι σχεδόν μία ζωή με το μπάσκετ αυτό γίνεται δεύτερη φύση και συνήθεια κι όπως λέει ο λαός πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι. Εύχομαι σε όλες τις ομάδες καλή μπασκετική χρονιά με υγεία και στην Εθνική μας ομάδα να έχει την καλύτερη δυνατή πορεία στη Σλοβενία».