Υστερα από έξι αγώνες στο Ευρωμπάσκετ Παίδων μόνο δύο ομάδες έχουν απομείνει χωρίς ήττα και το ότι η Ελλάδα είναι μία εξ αυτών (η Κροατία είναι η άλλη) δεν θα μπορούσε να μην δημιουργήσει προσδοκίες μεταλλίου. Προσδοκίες για το πρώτο μετάλλιο από το 1999 για την Ελλάδα σε επίπεδο παίδων, η οποία μάζεψε δύο χρυσά, δύο αργυρά και ένα χάλκινο (…αλλά και μία 5η θέση) σε έξι διοργανώσεις από το 1989 έως το 1999, έκτοτε όμως έχει προκριθεί μόνο τέσσερις φορές στην οκτάδα και δεν έχει τερματίσει πιο πάνω από την 5η θέση του 2004!
Πριν όμως αρχίσει να γίνεται κουβέντα για μετάλλιο, υπάρχει άλλο ένα εμπόδιο μπροστά από την ελληνική ομάδα. Η Γαλλία. Η ομάδα δηλαδή από την οποία ηττήθηκε η Εθνική σε φιλικό αγώνα στην αρχή της προετοιμασίας με 69-73, αυτή που δεν έχει συναντήσει σε επίσημο αγώνα επιπέδου παίδων από 2003 (60-80) και δεν έχει νικήσει (πάλι σε επίσημο αγώνα επιπέδου παίδων) από το 1995!
Η ακτινογραφία της Γαλλίας
Η Γαλλία είναι η ομάδα που εκδηλώνει τα λιγότερα σουτ δύο πόντων από κάθε άλλη στο Ευρωμπάσκετ (38,3 μ.ό.), είναι 4η σε προσπάθειες για τρίποντο (24 μ.ό.), αλλά και μία από τις πλέον προσεκτικές ομάδες του τουρνουά, μιας και είναι 3η στα λιγότερα λάθη (15,7 μ.ό.). Ο καλύτερος παίκτης της δεν είναι άλλος από τον Στέφαν Γκομπόλ, ένας αθλητικός πάουερ φόργουορντ με όμορφες κινήσεις γύρω από το καλάθι, που έχει μέχρι στιγμής 17,2 πόντους, 8,8 ριμπάουντ, 2,2 κλεψίματα και 1 κόψιμο ανά αγώνα.
Ο Μπερνάρ Φορ αρέσκεται να κάνει ροτέισον 10 παικτών ωστόσο αρκετά επικίνδυνα είναι και τα δύο “φτερά” της γαλλικής ομάδας, οι διεισδυτικοί Λουμπακί και Ονά Εμπό, οι οποίοι μαζί με τον πόιντ γκαρντ Λεμπέφ και τον πολύ καλό ριμπάουντερ Νουά συνθέτουν την… καλή πεντάδα των “τρικολόρ”.
Η άμυνα , ο Παπαγιάννης…
Η Ελλάδα, πάλι, ξεχωρίζει αισθητά για ένα πράγμα σε αυτή τη διοργάνωση: την άμυνα της. Η ομάδα του Μάνου Μανουσέλη είναι στις πρώτες θέσεις σχεδόν κάθε στατιστικής κατηγορίας που έχει σχέση με την άμυνα (1η -με διαφορά- στο παθητικό πόντων με 51,8μ.ό., 1η στα εύστοχα σουτ αντιπάλου με 20,2μ.ό., 3η στο ποσοστό αντιπάλου με 34,4%, 4η στις τάπες με 4,8μ.ό.), ενώ είναι ακόμα 4η στα ριμπάουντ (44,7μ.ό.), 4η σε ευστοχία εντός πεδιάς (40%) και 5η στις ασίστ (13,8μ.ό.).
Ο Γιώργος Παπαγιάννης, πιθανότατα ο καλύτερος σέντερ του Ευρωμπάσκετ, είναι ο παίκτης γύρω από τον οποίον κινείται όλη η Εθνική σε επίθεση και άμυνα. Ο 16χρονος σέντερ είναι ο πρώτος σκόρερ (15π. μ.ό.), ριμπάουντερ (10,2 μ.ό.) και μπλοκέρ (2,5 μ.ό.) της Ελλάδας, ενώ είναι 5ος στη διοργάνωση σε λεπτά συμμετοχής (32,7 μ.ό.).
..και τα άλλα παιδιά!
Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος είναι το… alter ego του Παπαγιάννη στην Εθνική, αφού τον συμπληρώνει ιδανικά ως stretch four που επιτίθεται κυρίως με πρόσωπο προς το καλάθι και σουτάρει καλάθι, ειδικά από τις δύο γωνίες. Δεν είναι όμως μόνο αυτοί οι δύο. Ο Διονύδης Σκουλίδας είναι ο all around παίκτης της Ελλάδας, καλός σουτέρ από μέση και μακρινή απόσταση, μαχητής, ικανός ριμπάουντeρ και αμυντικός που μπορεί να πασάρει και να κλέψει μπάλες.
Ο Βασίλης Μουράτος βοηθάει πολύ στους τομείς της δημιουργίας με το θράσος του και τις διεισδύσεις του, ενώ ο Αντώνης Κόνιαρης και ο Δημήτρης Φλιώνης, οι δύο “άσοι” της ομάδας, είναι… ειδικευμένοι στο κλέψιμο και στην πίεση στην άμυνα. Σημαντικό ρόλο στο ροτέισον του Μανουσέλη έχει και ο Μιχαλούτσος ως αλλαγή του Σκουλίδα, ενώ τα υπόλοιπα παιδιά έχουν βοηθήσει όλα μέχρι στιγμής στα λίγα λεπτά που αγωνίζονται, από τον Ντουζίδη και τον Καμάρα, μέχρι τον Πεφάνη, τον Φραγκιαδάκη και τον Ψυχίδη.
Ο στόχος του Παγκοσμίου πρωταθλήματος
Αλλωστε, προκειμένου να προχωρήσει η Εθνική θα τους χρειαστεί όλους. Κι ας μην ξεχνάμε ότι εδώ που φτάσαμε, η αποστολή της φετινής Εθνικής Παίδων έχει διπλό στόχο. Αφενός το μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ, αφετέρου την πρόκριση στο Μουντομπάσκετ του 2014, στο οποίο παίρνουν το “εισιτήριο” οι πέντε πρώτες ομάδες του τουρνουά.