Ήταν όλοι εκεί… Το Α’ Νεκροταφείο γέμισε από μπασκετικούς (και μη), που γνώριζαν ότι δεν θ’ άκουγαν ούτε κάποιο ανέκδοτό του, ούτε κάποιες απ’ τις συνήθεις παρατηρήσεις του είτε για το μπάσκετ, είτε για τον αθλητισμό, είτε και για την καθημερινότητα. Αντιθέτως όλοι όσοι βρέθηκαν εκεί για να πουν το καλό ταξίδι στον «Πατριάρχη» είχαν να θυμηθούν είτε κάποια ατάκα, είτε κάποια απ’ τις πολλές ιστορίες για τον Φαίδωνα Ματθαίου.
Το αντίο στον θρύλο του μπάσκετ ήταν δύσκολο. Όλοι όμως είχαν ν’ αναγνωρίσουν ότι η κληρονομιά που άφησε πίσω του είναι μοναδική. Ανεκτίμητη… Είναι άλλωστε ο άνθρωπος που έβαλε τα θεμέλια πάνω στα οποία χτίστηκε το ελληνικό μπάσκετ, ο ελληνικός αθλητισμός!
Το κατευόδιο ήταν δύσκολο απ’ όλους. Διότι σ’ αυτό το στερνό αντίο δεν έλειπε κανείς. Μουρούζης, Σπανουδάκης, Καραμανλής, Στεφανίδης, Μπογονικολός, Γκούμας, Κόντος, Διαμαντόπουλος, Τρόντζος, Κοκολάκης, Κατσαφάδος, Σπανός, Χριστοφόρου, Ιορδανίδης, Μπογατσιώτης, Χαϊκάλης, Ραφτόπουλος, Ιωαννίδης, Κοκορόγιαννης, Παπαντωνίου, Παπάζογλου, Αραποστάθης, Φασούλας, Γιαννάκης, Μπενετάτος, Μπολάτογλου, Μπακίρογλου, Κατσίνης, Δενδρινός, Μίσσας, Λαζαρίδης, Παπαδάκης, Τσικίμης, Ταμβάκης, Σιγάλας, Παταβούκας, Παπαϊωάννου, Αναστασάτος, Κουτσούκος, Θ. Φιλίππου, Κυρίτσης, Κρίθαρης, Πολίτης, Παύλου, Κότσης, Χατζηκώστας, Γιώσης, Βορεάδης, Λιβέρης, Ηλιόπουλος κι άλλοι πολλοί που χαιρέτησαν τον «Πατριάρχη»…