Είναι από τους προπονητές που δεν κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους. Αυτό που αισθάνεται, το λέει δίχως δεύτερη πολλές φορές σκέψη. Κι ας είναι κάτι που μπορεί να τον βάλει στο στόχαστρο κάποιων. Ο Κώστας Σορώτος, όμως δεν είναι από εκείνους που θ’ αλλάξουν το χαρακτήρα τους, διότι έτσι θέλουν κάποιοι και αυτό το δείχνει για μία ακόμη φορά. Με αφορμή τούτη τη φορά το βοήθημα των 800 ευρώ που εν τέλει αποφασίστηκε από την κυβέρνηση να δοθούν και σε παίκτες και προπονητές, επιλέγοντας όμως να δοθούν σε παίκτες και προπονητές της Α1 κατηγορίας, αφήνοντας όλους τους άλλους, εκείνους που αποτελούν τη βάση της πυραμίδας εκτός νυμφώνος… Κι αυτό δεν περνά ασχολίαστο από τον έμπειρο Έλληνα προπονητή, ο οποίος και το «καυτηριάζει» με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Υπενθυμίζοντας προς εκείνους που θα λάβουν το βοήθημα ότι υπάρχει μία λέξη στο ελληνικό λεξιλόγιο που έχει τη δική της βαρύτητα: «Αλληλεγγύη». Μία λέξη και μία έννοια όπως τονίζει την οποία θα έπρεπε κάποιος να την υπενθυμίσει στα «πρώτα ονόματα» του χώρου του μπάσκετ.
Και δεν έχει άδικο ο Σορώτος…
Αναλυτικά όσα έγραψε στο προσωπικό του προφίλ στο facebook ο Έλληνας προπονητής, δίνοντας εμμέσως και τις απαντήσεις του σε κάποιον που τον χαρακτήρισε λαϊκιστή.
«Πάλεψα μέσα μου και τελικά αποφάσισα να επανέλθω σε ένα θέμα που έθιξα την προηγούμενη εβδομάδα. Για να είμαι ειλικρινής δεν ήθελα να επανέλθω γιατί κάποιοι, από αυτά που έγραψα κατάλαβαν ότι θέλω να είμαι φοροφυγάς, ενώ εγώ έγραψα το αντίθετο, κάποιος άλλος έγραψε ότι είμαι άσχετος προπονητής, που δεν αποκλείεται κιόλας αλλά δεν έχει καμιά σημασία, και τέλος ένας γνωστός πανύβλακας μόνο και μόνο από εμπάθεια έγραψε ότι είμαι λαϊκιστής. Λοιπόν παλιέ μου φίλε πανύβλακα θα λαϊκίσω άλλη μια τελευταία φορά.
Με χαρά έμαθα ότι ο υπουργός επί του αθλητισμού έδωσε λύση και θα πάρουν το βοήθημα των 800 ευρώ οι παίκτες και οι προπονητές της Α1. Μπράβο του. Καλέ μου υπουργέ και εσείς που μπορείτε και συνομιλείτε μαζί του μήπως, λέω μήπως, αναλογίζεστε ότι κάποια παιδιά και κάποιοι προπονητές των μικρότερων εθνικών κατηγοριών που βιοπορίζονται από αυτή τους την ενασχόληση δεν έχουν να εξυπηρετήσουν τις υποχρεώσεις του, να ζήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειες τους, παίκτες δεν έχουν την δυνατότητα να ολοκληρώσουν τις θεραπείες τους από βαρείς τραυματισμούς;
Δεν νομίζω. Ίσως έπρεπε να περάσει από το μυαλό σας ότι μπορεί αυτά τα λεφτά να τα είχαν περισσότερη ανάγκη από τους παίκτες και τους προπονητές της Α1.
Και ένας τελευταίος λαϊκισμός. Όταν με το καλό ξανανοίξουν τα γήπεδα αυτοί οι προπονητές και οι παίκτες, δεύτερης ταχύτητας, θα είναι εκεί για να υπηρετήσουμε και πάλι το κοινωνικό αγαθό που λέγεται αθλητισμός, θα είμαστε και πάλι εκεί να προσφέρουμε, αυτές τις μικρές χαρές σε κάποιους ανθρώπους, χαρές και συγκινήσεις που θα τους ομορφύνουν τη δύσκολη καθημερινότητα και ας ξέρουμε κάποιοι από εμάς ότι θα πεθάνουμε στην ψάθα.
Αυτά αρκετά λαΐκισα και σήμερα………
Υ.Γ. Ότι γράφω δεν είναι για προσωπική χρήση. Δεν θέλω προσωπικά καμιά βοήθεια. Όσοι με ξέρουν , ξέρουν ότι δεν είμαι πλούσιος αλλά και ποτέ δεν θα παρακαλέσω. Υπάρχει όμως και μια λέξη που λέγεται αλληλεγγύη και ίσως αυτή την έννοια θα πρέπει κάποιος να την υπενθυμίσει στα «πρώτα ονόματα» του χώρου…».