Όταν αγωνίζεσαι σε μια μεγάλη ομάδα και έχεις συμπαίκτες μεγάλης κλάσης, οι πιθανότητες να ξεχωρίσεις ή και ακόμα να πάρεις ευκαιρίες είναι λίγες. Και όμως εκείνος, παρά το γεγονός ότι αγωνίζεται σε μια ιστορική ομάδα όπως ο ΓΣΛ και έχει συμπαίκτες τον Μπόγδανο, τον Παπαχρήστο και τον Λεπενιώτη, κατάφερε με τον καιρό να κερδίσει… πόντους.
Μέσα σε όλα αυτά τα ονόματα το να προσέξεις το όνομα Θανάσης Τσιαβές μπορεί να είναι λίγο δύσκολο, αλλά όταν τον δεις μέσα στο γήπεδο είναι δυσκολότερο το να μην το προσέξεις. Ο 22χρονος γκαρντ έχει καταφέρει να κερδίσει μεγάλο χρόνο συμμετοχής στα παιχνίδια του Γυμναστικού και εκείνος φροντίζει να ανταμείψει τον Μάριο Πρίμορατς για την εμπιστοσύνη που του δείχνει. Λίγοι, εκτός Λάρισας τουλάχιστον, είναι εκείνοι που γνωρίζουν την ανοδική πορεία του νεαρού αθλητή, καθώς και ότι πριν από δύο χρόνια ήταν πέμπτος σκόρερ του 1ου βόρειου ομίλου της Γ΄ Εθνικής (με 342 πόντους).
Μέσα σε τρία χρόνια ο Θανάσης Τσιαβές κατάφερε με τις εμφανίσεις του, να αποτελεί στη Λάρισα ένα δυνατό «χαρτί». Ακόμα και φέτος, που ο ΓΣΛ συμμετέχει στη Β΄ Εθνική, έχει καταφέρει να αποτελεί έναν από τους σημαντικούς κρίκους της ομάδας.
Το μικρό… παραστράτημα του (η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο) δεν μπόρεσε να τον διώξει μακριά από το μπάσκετ: «Είμαι από μικρός στον αθλητισμό και στα γήπεδα. Ξεκίνησα με μπάσκετ στην Ελασσόνα, μετά για ένα χρόνο ασχολήθηκα με το ποδόσφαιρο όμως δεν το ευχαριστιόμουν και έτσι επέστρεψα στο μπάσκετ. Κατάλαβα ότι αυτό ήταν το άθλημα που μου ταιριάζει, ότι αυτό ήθελα να κάνω. Στην Ελασσόνα έκατσα μέχρι και το 2010, μετά έπαιξα, αν και δεν είχα πολύ χρόνο συμμετοχής στον Αμπελώνα στη Γ΄εθνική, γύρισα ξανά στην Ελασσόνα και το 2012 πήρα μεταγραφή στον Αστέρα Λάρισας. Εκεί έκατσα δύο σεζόν, ακολούθησε πέρυσι ο Φοίνικας και φέτος ο ΓΣΛ».
Και έπειτα ήρθε ο Αστέρας, μια ομάδα που του έδωσε την πρώτη ευκαιρία να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, ειδικά η δεύτερη του σεζόν εκεί ήταν καταλυτική: «Στον Αστέρα πήγα σαν «μικρός», όμως είχα συμπαίκτες με μεγάλη εμπειρία όπως είναι ο Λάππας, από όπου και μάθαινα αρκετά πράγματα. Στην αρχή ήταν δύσκολα, όμως στην πορεία βρήκα το ρυθμό. Από κάποιο σημείο και μετά όταν βρεις τα πατήματά σου, έρχεται από μόνο του. Η επόμενη χρονιά, ήταν καθοριστική για εμένα καθώς ήμουν ο πρώτος πλέι μέικερ. Δούλεψα σκληρά και έτσι κατάφερα να προσφέρω στην ομάδα μου. Οσο περνούσε ο καιρός πήγαινε όλο και καλύτερα με αποτέλεσμα να μπω μέσα στους πρώτους σκόρερ της κατηγορίας».
Ακολουθεί ο Φοίνικας και ο ΓΣΛ: «Το επόμενο καλοκαίρι είχα προτάσεις, επέλεξα τον Φοίνικα γιατί μου ταίριαζαν πιο πολύ οι άνθρωποι, μου άρεσε ο τρόπος που με προσέγγισαν και ιδιαίτερα, ο Ανδρέας Κολτσίδας, ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να πάω στην ομάδα. Η χρονιά δεν ήταν εύκολη, αλλά και πάλι λειτούργησε ευεργετικά για μένα γιατί έμαθα πολλά. Το περασμένο καλοκαίρι η ομάδα μετονομάστηκε σε ΓΣΛ, άλλαξαν όλα, η διοίκηση, η φιλοσοφία, έγινε μία νέα αρχή».
Πως είναι όμως για ένα νέο παιδί να παίζει σε μία ομάδα, η οποία αγαπήθηκε από τους λαρισινούς τόσο πολύ; «Για ένα νέο αθλητή είναι μεγάλη τύχη να παίζει σε μία τέτοια ομάδα που έχει τέτοια ιστορία στην πλάτη. Ο κόσμος μας στηρίζει σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι. Το γήπεδο μαζεύει 1000 άτομα, κάτι που σε γήπεδο Β΄ Εθνικής δύσκολα συναντάς. Είναι ωραίο γιατί η ομάδα λειτουργεί σε επαγγελματικά πρότυπα. Μια ομάδα όπως ο ΓΣΛ έχει προσδοκίες και απαιτήσεις κάτι που είναι ωραίο γιατί πρέπει να είσαι συνέχεια σε εγρήγορση».
Η παρουσία του Μάριου Πρίμορατς, μία από τις μεγαλύτερες μορφές του μπάσκετ της Γιουγκοσλαβίας, είναι για εκείνον κάτι παραπάνω από σημαντική: «Είναι τύχη να έχει έναν τέτοιο δάσκαλο να σε προπονεί. Με βοηθά πολύ, και συνεχώς μαθαίνω πράγματα δίπλα του. Δίνει ευκαιρίες, δείχνει εμπιστοσύνη στους παίκτες του για να βγάλουν το καλό τους εαυτό μέσα στο γήπεδο».
Οσον αφορά τους συμπαίκτες του; «Είναι μεγάλη τιμή, να έχει τέτοιους συμπαίκτες όπως ο Μπόγδανος, ο Λεπενιώτης και ο Παπαχρήστος. Μαθαίνεις δίπλα τους. Δίνουν ο καλό παράδειγμα για το πώς κινείται ένας αθλητής».
Το μέλλον είναι μπροστά του, όμως για να συμβεί κάτι τέτοιο… «πρέπει να δουλέψω αρκετά στοιχεία, όπως για παράδειγμα το σουτ. Πιστεύω έχω ακόμα πολύ δρόμο και σκληρή δουλειά να κάνω για να φτάσω στο επίπεδο που επιθυμώ. Θα ήθελα να έχω το μυαλό του Μπόγδανου, την πάσα του Λεπενιώτη, το σουτ του Λαμπρόπουλου και την αθλητικότητα του Παπαχρήστου».
Η ομάδα δεν έκανε το ξεκίνημα που θα ήθελε, ωστόσο ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς, όπως επισημαίνει και ο νεαρός γκαρντ. «Εχουμε κάνει δύο ήττες εκτός προγράμματος. Όμως από την άλλη ίσως είναι καλό που ήρθαν στην αρχή γιατί μας έκανε να ταρακουνηθούμε και να μάθουμε παράλληλα μέσα από τα λάθη μας. Από εδώ και πέρα συνεχίζουμε περισσότερο συγκεντρωμένοι και απόλυτα προσηλωμένοι στο στόχος μας, ο οποίος είναι υψηλός».
Οσον αφορά το μέλλον του, ο Θανάσης Τσιαβές τονίζει: «Εκτός από την ατομική βελτίωση, θέλω να παίζω μπάσκετ και να το ευχαριστιέμαι. Οπως κάθε αθλητής θέλω να παίζω σε ομάδες που έχουν υψηλούς στόχους γιατί αυτό σου δίνει έξτρα ώθηση να γίνεσαι ολοένα και καλύτερος και φυσικά θα ήθελα να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται».