Όταν κατευθύνονταν στο γήπεδο ο Βαγγέλης Σακελλαρίου για την αναμέτρηση του Λαυρίου με τον Φίλιππο Βέροιας δεν πίστευε ότι θα κάνει το τέλειο παιχνίδι. Είχε όμως ένα προαίσθημα ότι θα παίξει καλά, καθώς ήταν σε εξαιρετική κατάσταση. Τελειώνοντας την αναμέτρηση και βλέποντας τη στατιστική με τους 45 πόντους χάρηκε, αλλά περισσότερο ήταν ενθουσιασμένος από το γεγονός ότι η απόδοσή του συνδυάστηκε με νίκη της ομάδας του. Ο άσος του Λαυρίου μίλησε στην επίσημη ιστοσελίδα της ΕΟΚ για τη μεγάλη εμφάνισή του:
– Αλήθεια έχεις πετύχει ξανά 45 πόντους σ’ ένα παιχνίδι;
«Μόνο όταν αγωνιζόμουν στα εφηβικά θυμάμαι να έχω σκοράρει τόσο πολύ. Στην επαγγελματική μου καριέρα δεν έχει συμβεί ποτέ. Το πιο σημαντικό πάντως ήταν ότι η απόδοση μου αυτή ήρθε με τη νίκη της ομάδας μου και αυτό εν τέλει είναι που μετράει».
– Περίμενες ότι θα κάνεις… όργια απέναντι στον Φίλιππο;
«Είμαι σε καλή κατάσταση το τελευταίο διάστημα. Αισθανόμουν καλά πριν τον αγώνα και στη διάρκεια του ματς άρχισα να βάζω κάποια δύσκολα σουτ. Όταν μπήκαν τα πρώτα, μετά ένιωθα ότι σουτάροντας θα μπει στο καλάθι! Οι συμπαίκτες μου και ο προπονητής με εμπιστεύτηκαν και έγινε ότι έγινε στο τέλος».
–Τα πρώτα σουτ δηλαδή σου δημιούργησαν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση…
«Πράγματι. Όταν αρχίζεις καλά έχεις μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και τα σουτ μπαίνουν πιο εύκολα. Πατούσα καλά, αισθανόμουν καλά και σκόραρα. Όμως, όλη η ομάδα είχε καλή απόδοση. Θέλω να αφιερώσω αυτή τη νίκη στον αρχηγό μας Σάκη Γιαννακόπουλο που είναι τραυματίας».
– Περίμενες ότι έπειτα από 8 αγώνες θα απολαμβάνατε τη μοναξιά της κορυφής στην Α2;
«Αν μιλούσαμε το καλοκαίρι κανείς δεν θα περίμενε ότι το Λαύριο θα ήταν τώρα στην πρώτη θέση. Έχουμε βρει τη χημεία πρώτα σαν παιδιά και μετά σαν συμπαίκτες και μπαίνουμε στο γήπεδο για να κερδίσουμε. Δεν νιώθουμε ότι έχουμε κάποιο βάρος στους ώμους. Αυτά είναι για τους… απ’ έξω για να συζητάνε. Εμείς απλώς κοιτάμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Τίποτε άλλο. Σειρά έχει η αναμέτρηση με τον Αετό».
– Τι θυμάσαι περισσότερο από τη βραδιά που ήταν δική σου;
«Την παρουσία του κόσμου που ήταν συγκινητικός και ευελπιστούμε στα επόμενα παιχνίδια να είναι ακόμη περισσότερος. Σημαντική στιγμή ήταν στο τέλος οι πανηγυρισμοί στον πάγκο με τον αρχηγό μας».
– Υπάρχει κάποιο μυστικό για ότι έχετε πετύχει ως τώρα;
«Θα αναφέρω ένα περιστατικό που έχω στο μυαλό μου και συνέβη προς το τέλος του αγώνα. Εκεί, η διαφορά είχε μεγαλώσει, ο αγώνας είχε κριθεί και σ’ ένα τάιμ άουτ αγκαλιαστήκαμε όλα τα παιδιά. Αυτό είναι το πιο σημαντικό κατά την προσωπική μου άποψη. Ότι είμαστε οικογένεια και αυτό βγαίνει στο γήπεδο».