Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που θυμίζουν… κρασί. Όσο πιο παλιό, τόσο πιο καλό! Ετσι συμβαίνει και με τον Γιάννη Μάριο Γραμματικό, που όσο μεγαλώνει γίνεται και καλύτερος. Οι δύο τελευταίες χρονιές το αποδεικνύουν, αφού έχει εξελιχθεί σε ένα χαρισματικό σκόρερ, που μπορεί να σηκώσει την ομάδα του στην επίθεση. Δεν βρίσκεται τυχαία στη δεύτερη θέση της λίστας των σκόρερ στη Γ΄Εθνική…
Το αξιοσημείωτο της υπόθεσης είναι ότι είναι από εκείνες τις λίγες φορές που βλέπεις έναν κορυφαίο σκόρερ από μία ομάδα που έχει σημειώσει μία μεγάλη επιτυχία. Ο Ικαρος Νέας Σμύρνης θα βρίσκεται από την ερχόμενη σεζόν στην Β΄εθνική, με τον έμπειρο γκαρντ να έχει συμβάλει σε αυτήν την πορεία, σημαντικά, αλλά δεν είναι ο μοναδικός…
Ο Ικαρος πέτυχε ίσως την ιδανική… συνταγή. Εναν σκόρερ, λίγους έμπειρους παίκτες και αρκετούς «μικρούς», ένα… μείγμα το οποίο έφερε την άνοδο, έπειτα από έναν μόλις χρόνο στη Νέα Σμύρνη.
Η πορεία προς τη Β΄εθνική είχε πολλά εμπόδια, τα οποία όμως, όταν ξεπεράστηκαν ήρθε η απόλυτη επιτυχία. «Το πρωτάθλημα ήταν πολύ κουραστικό λόγω των πολλών αγωνιστικών και πολύ ανταγωνιστικό γιατί όλες οι ομάδες είχαν αξιόλογα ρόστερ. Ολα τα παιχνίδια κρίνονταν στις λεπτομέρειες… », αναφέρει στο infobasket.gr ο 30χρονος αθλητής και συνεχίζει:
«Όμως, θεωρώ πως τα κομβικά παιχνίδια πιστεύω πως ήταν οι εκτός έδρας νίκες στον Έσπερο, στο Ίλιον και στην Ακράτα γιατί μας έδωσαν τεράστια αυτοπεποίθηση και πίστη στο ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Επίσης, οι δυο εντός έδρας ήττες από την Πεύκη και την Ερμιονίδα μας πείσμωσαν και μας έκαναν πολύ καλό ώστε να έχουμε άμεση αντίδραση στους επόμενους αγώνες».
Η διαδρομή ήταν μεγάλη, μέσα σε αυτή, εκτός από τις καλές στιγμές υπήρχαν και εκείνες που αμφέβαλες, που αναρωτιόσουν. «Υπήρξαν τέτοιες στιγμές. Καταρχήν είχαμε αρκετά προβλήματα τραυματισμών με το Βελιζιώτη να χάνει αρκετές αγωνιστικές αλλά κ του Δαρμογιάννη, ο οποίος ήταν και πιο σοβαρός (ρήξη χιαστών). Δυο πολύ βασικών παιχτών για την ομάδα σε επίθεση και σε άμυνα.
Το μυστικό εκεί ήταν να συσπειρωθούμε όλοι σαν ομάδα και να βρούμε λύσεις εκ των έσω, με τους νεαρούς παίκτες της ομάδας να δίνουν τεράστιες λύσεις και να αρπάζουν την ευκαιρία που τους παρουσιάστηκε. Αυτό δείχνει ότι έγινε πολύ καλή δουλειά και από τον κόουτς γιατί τους έδειξε εμπιστοσύνη και έβαλε στα βαθιά παιδιά 18-19 χρόνων που δεν είχαν ξαναπαίξει σε αντρική ομάδα όντας έφηβοι».
Το παιχνίδι τελειώνει, ο Ικαρος είναι ο νικητής. Τα νέα που έρχονται εκ Πάτρας και από τα βόρεια προάστια είναι καλά, καθώς οι ΚΑΟΚ και Εσπερος ηττήθηκαν, η ομάδα της Νέας Σμύρνης παίρνει την άνοδο. Τι επακολουθεί; «Εμείς ούτως ή άλλως όλη τη χρονιά δε μας ενδιέφερε τι κάνουν οι άλλοι παρά μόνο η ομάδα μας. Ετσι είπαμε και κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, στην προετοιμασία του αγώνα με τον Πορφύρα για να μην πέσουμε στην παγίδα μιας τέτοιας νοοτροπίας. Στο τέλος, γύρω στα δυο τελευταία λεπτά μας είπαν ότι έχασε ο Έσπερος γιατί αυτό μας ενδιέφερε πιο πολύ μιας με την Κόρινθο αν κερδίζαμε εμείς υπερτερούσαμε στην ισοβαθμία.
Αμέσως αγκαλιαστήκαμε όλοι, παίχτες, προπονητές και διοίκηση κ εγώ αισθάνθηκα αμέσως μια ανακούφιση, μια υπερηφάνεια γι’ αυτή την ομάδα γιατί δεν κρύβω ότι είχα αρκετό άγχος όλη την εβδομάδα γιατί ήξερα ότι μπορεί να τελειώσει το θέμα της ανόδου και ότι παίζαμε τους κόπους μιας ολόκληρης χρονιάς. Μια επιτυχία, την οποία και αφιερώνουμε στον μεγάλο φετινό άτυχο, Χρήστο Δαρμογιάννη.
Μετά στα αποδυτήρια ανοίξαμε σαμπάνια και πανηγυρίσαμε όλοι μαζί, αλλά είπαμε ότι τώρα πάμε να διεκδικήσουμε το πρωτάθλημα στους δυο εναπομείναντες αγώνες».
Το πρωτάθλημα δεν έχει τελειώσει όμως, ακόμα. Απομένουν δύο αγωνιστικές, δύο δύσκολα ματς. «Ο Ίκαρος αναζητά μόνο νίκες γιατί πρέπει να κλείσουμε το πρωτάθλημα όπως μας αρμόζει, με δυο νίκες, καθώς το κίνητρο της πρώτης θέσης και της κατάκτησης του πρωταθλήματος είναι πολύ μεγάλο. Θα είναι το κερασάκι στην τούρτα μιας ήδη πολύ επιτυχημένης χρονιάς. Άρα θα πρέπει να σεβαστούμε τον εαυτό μας και τον κόπο μας αυτές τις δυο εβδομάδες και να παρουσιαστούμε έτοιμοι παρότι υπάρχει ένα ψυχολογικό άδειασμα με την κατάκτηση του στόχου μας».
Ο ρόλος του στην ομάδα, ηγετικός, δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι από τους 26, στους 25 αγώνες έχει σημειώσει διψήφιο αριθμό πόντων. «Καταρχήν πιστεύω ότι για να μπορέσει μια ομάδα να κάνει πρωταθλητισμό δεν πρέπει και δεν μπορεί να στηρίζεται σε έναν παίκτη. Ο προπονητής μου είχε πει εξ αρχής ότι χρειάζεται να σκοράρω και να ανοίγω τις αντίπαλες άμυνες δίνοντας μου πρωταγωνιστικό ρόλο στην επίθεση της ομάδας. Ομως, οι συμπαίκτες μου ήταν αυτοί που μου έδειξαν εμπιστοσύνη δίνοντας μου τεράστια αυτοπεποίθηση και βάζοντας το κορμί τους για να μου κάνουν σκριν για να σουτάρω η να εκτελώ εγώ ξεμαρκάριστος. Το να ευστοχήσω είναι το ελάχιστο που μπορώ να κάνω γι΄αυτούς».
Οσο για το πώς διαχειρίστηκε έναν τέτοιο ρόλο; «Πιστεύω πως η προηγούμενη χρονιά στην Α΄ΕΣΚΑΝΑ με βοήθησε στο να αντέχω το σκληρό παιχνίδι των αντιπάλων, ενώ η εμπειρία από το πρωτάθλημα της Β’ εθνικής κυρίως με βοήθησε στο να έχω μπασκετική παιδεία και να διαβάζω καλύτερα το παιχνίδι λόγω και των πολύ καλών προπονητών που είχα».
Το να συνδυάσεις έμπειρους παίκτες με νεαρούς, δεν είναι και ότι πιο εύκολο. Ο Ικαρος όμως, το κατάφερε και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. «Εξαρχής στόχος του Ικάρου ήταν να αναδείξει νέους και ταλαντούχους παίχτες και όχι τόσο η άνοδος.
Αυτό έγινε και με το παραπάνω φέτος καθώς ήρθε και η άνοδος. Για να βρούμε χημεία όλοι μαζί πολύ σημαντικό ρόλο εκτός του προπονητή είχαμε και εμείς, οι πιο μεγάλοι και έμπειροι, να δείξουμε και να βοηθήσουμε τους μικρούς ώστε να αντεπεξέλθουν στον πρωταθλητισμό.
Σίγουρα είναι δύσκολο και χρειάζεται υπομονή και επιμονή όμως στο τέλος όλοι δικαιωθήκαμε από το αποτέλεσμα. Πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζουν και οι χαρακτήρες σε μια ομάδα και εμείς ήμασταν μια γροθιά φέτος εντός και εκτός παρκέ κ αυτό είναι το πιο σημαντικό στη φετινή χρονιά».
Η πορεία είχε και δυσκολίες, ομαδικές και προσωπικές… Ποιες ήταν όμως αυτές; «Είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω μια ομάδα καθώς όλες ήταν πολύ δυνατές και οι διάφορες ελάχιστες. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι κάναμε δυο ήττες εντός έδρας που δεν τις περίμενε κανείς από ομάδες με διαφορετικούς στόχους από εμάς, ενώ σημειώσαμε τεράστιες εκτός έδρας νίκες. Δεν έχεις την πολυτέλεια να υποτιμήσεις κανέναν.
Πάντως η πιο συμπαγής και σκληρή ομάδα λόγω κορμιών θεωρώ τον Γλαύκο. Ειδικά στη έδρα του είναι πολύ δυνατός. Αλλά και η Δάφνη λόγω ρόστερ, εμπειρίας αθλητών, από πρωταθλητισμό είναι πιο γεμάτη ομάδα με επάρκεια παιχτών σε όλες τις θέσεις και δίκαια κέρδισε και αυτή την άνοδο».
Ο χρόνος μετράει αντίστροφα για το τέλος της σεζόν. Τι είναι αυτό που αναζητά από την ερχόμενη; «Αυτό που θέλω την επόμενη χρονιά είναι να έχω την υγεία μου ώστε να συνεχίσω να κάνω αυτό που λατρεύω, να παίζω μπάσκετ!», αλλά ο Γραμματικός δεν κάνει μόνο αυτό καθώς είναι και προπονητής… «Οσον αναφορά το κομμάτι της προπονητικής λόγω του ότι έχω σπουδάσει στο ΤΕΦΑΑ Αθηνών με ειδικότητα στην καλαθοσφαίριση ασχολούμαι τα τελευταία τέσσερα χρόνια στο κομμάτι της προπονητικής σε μικρές ηλικίες κυρίως. Μου αρέσει πάρα πολύ παρόλο που είναι πολύ διαφορετικό από το παικτικό κομμάτι. Ονειρό μου στο μέλλον είναι να αναλάβω σαν πρώτος προπονητής μια αντρικής ομάδας».