Η διάθεση ήταν εμφανής, όμως όταν έχεις μπροστά σου τον Γιάννη, απλά… υποκλίνεσαι! Όπως έπραξε κι η Δομινικανή Δημοκρατία, που παρότι είχε διάθεση να βάλει ζόρικα στην εθνική μας ομάδα, δεν μπορούσε να σταματήσει τον διεθνή άσο των Μπακς. Εδώ δεν μπορούν καλά-καλά να τον περιορίσουν τα “θηρία” του ΝΒΑ, πως θα μπορούσαν να το κάνουν οι συμπαθείς – κατά τ’ άλλα – παίκτες της Δομινικανής Δημοκρατίας, που έβλεπαν τον Γιάννη να… επιβάλλει το νόμο του. Και να οδηγεί την εθνική μας – υπό το βλέμμα των άσων που το 1987 στο ίδιο γήπεδο είχαν γράψει το δικό τους έπος, Νίκο Γκάλη, Παναγιώτη Γιαννάκη, Παναγιώτη Φασούλα – στη νίκη (την πρώτη από τις δύο που ψάχνει στο Προολυμπιακό τουρνουά) με 109-82.
Μια νίκη, που φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο οποίος μπήκε στο παρκέ… αφιονισμένος. Έδειξε ότι δεν έχει καμία όρεξη να δώσει έστω και το παραμικρό δικαίωμα στους αντιπάλους του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, ολοκλήρωσε το παιχνίδι με 32 πόντους (κι αναδείχθηκε και MVP). Με τη Δομινικανή Δημοκρατία, βέβαια να δείχνει κάποια καλά στοιχεία στο παιχνίδι της – δεν ήταν και λίγοι οι 41 πόντοι που πέτυχε στο πρώτο μισό του ματς – όμως δεν μπορούσε να πει κάποιος ότι θα ήταν η ομάδα που θ’ αποτελούσε απειλή για τους παίκτες του Βασίλη Σπανούλη. Περισσότερο εκείνο που μπορούσε να φοβίσει ήταν η σκληράδα που έβγαζαν στο παρκέ, πολλές φορές σε σημείο να παίζουν οριακά πάνω από αντιαθλητικά.
Με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα πάντως να δείχνει χαρακτήρα και κυρίως ν’ αποδεικνύει ότι η Ελλάδα δεν είναι η ομάδα του ενός. Διότι μπορεί ο Γιάννης να είναι το πιο λαμπρό αστέρι, διαθέτει ωστόσο κι άλλους σταρ… Γουόκαπ, Καλάθης, Μήτογλου, Παπαγιάννης, Παπανικολάου, αλλά κι εκείνοι που σταδιακά έχουν προστεθεί στο σύνολο, όπως οι Καλαϊτζάκης, Τολιόπουλος, Χαραλαμπόπουλος, Κώστας Αντετοκούνμπο φρόντισαν να προσθέσουν τις δικές τους “πινελιές” και να μετουσιώνουν τις οδηγίες του Σπανούλη σε πράξη. Είτε στον αμυντικό τομέα, είτε στον επιθετικό, αποσπώντας το “ζεστό” χειροκρότημα των φίλων της εθνικής ομάδας, που γέμισαν απ’ άκρη σ’ άκρη το κλειστό του ΣΕΦ…
Παίζοντας κυρίως κοντά στο καλάθι, έχοντας αιχμή του δόρατος τον Γιάννη Αντετοκούνμπο η εθνική έκανε δυναμικό ξεκίνημα παίρνοντας προβάδισμα με 13-7 στο 4′. Η συνέχεια ήταν ανάλογη, οι συνεργασίες απέδωσαν, ο Γουόκαπ ανέβηκε και η διαφορά πήγε στο +10 (23-13) στο 9′, για να ολοκληρωθεί η πρώτη περίοδος στο 25-15.
H μπάλα τροφοδοτούταν στον Γιάννη, ο οποίος προσέφερε μία σειρά από εντυπωσιακά καρφώματα και σε συνδυασμό με την αστοχία τον Δομινικανών (η εθνική είχε σχεδόν τα διπλά ποσοστά) η εθνική έκανε στο 14 το 36-22. Αν και στην πορεία ο ρυθμός έπεσε λίγο για την εθνική, ωστόσο κατάφερε να διατηρήσει ασφαλή απόσταση από τον αντίπαλο (51-39) , ένα τρίποντο του Καλάθη και ένα κάρφωμα του Παπαγιάννη ήταν αυτά που έκλεισαν το ημίχρονο με την εθνική να προηγείται στο 56-41.
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε εξίσου δυνατά, με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να ηγείται και να φτάνει τους 24 πόντους, έγινε το 61-41 στο 22΄. Οι Δομινικανοί με κάποια τρίποντα και με τον Ντουάρτε πρωταγωνιστή, κατάφεραν να ροκανίσουν τη διαφορά και από το 52-69 να πλησιάσουν στο 65-75. Ομως πέντε συνεχόμενοι πόντοι του Γουόκαπ έκοψαν τη φόρα του αντιπάλου κάνοντας το 80-65 στο τέλος του τρίτου δεκαλέπτου.
Γιάννης, Γουόκαπ και Καλάθης ήταν αυτοί που με την προσφορά τους εκτόξευσαν τη διαφορά στο +21 (90-69). Από εκεί και μετά πράγματα είχαν πάρει τη ροή τους, με την εθνική να κυριαρχεί και να προσφέρει θέαμα (ο Κώστας Αντετοκούνμπο μάλιστα φρόντισε να κατεβάσει τον… γενικό με μία εντυπωσιακή τάπα λίγο πριν τελειώσει η αναμέτρηση) και να οδηγείται στο τελικό 109-82.
ΔΟΜΙΝΙΚΑΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΕΛΛΑΔΑ 82-109
ΔΕΚΑΛΕΠΤΑ: 15-25, 41-56, 65-80, 82-109
Διαιτητές: Βάζκεζ (Πουέρτο Ρίκο), Σάλινς (Λετονία), Μπόνερ (ΗΠΑ)
ΕΛΛΑΔΑ (Σπανούλης): Γουόκαπ 17 (3), Λαρεντζάκης (2), Μωραϊτης, Τολιόπουλος 8 (2), Καλάθης 12 (2τρ. 11 α.), Καλαϊτζάκης 4, Παπαγιάννης 10 (2), Χαραλαμπόπουλος 6 (2), Παπανικολάου 3 (1), Αντετοκούνμπο Γ. 32 (1), Αντετοκούνμπο Κ. 4, Μήτογλου 7 (1)