Είναι από εκείνες τις φορές που τίποτα δεν είναι τυχαίο, μια επιτυχία δεν “γεννιέται” χωρίς να υπάρχει το κράμα, ταλέντου, δουλειάς και θέλησης και στον Χαρίλαο Τρικούπη τα έχουν όλα!
Οπως για παράδειγμα μετά το ντέρμπι με τις Σέρρες, τότε η ομάδα αντί να ξεκουραστεί, χωρίς να έχει συνεννοηθεί, βρέθηκε όλη στο ΔΑΚ για πρωινή προπόνηση και δεν ήταν η μοναδική φορά…
Το Μεσολόγγι εδώ και λίγες μέρες γιορτάζει την άνοδο της ομάδας στην Α2, τη μεγαλύτερη επιτυχία που έχει γνωρίσει ο σύλλογος. Μια πόλη… χορεύει στο ρυθμό του μπάσκετ και σε αυτό για χάρη του Χαρίλαου Τρικούπη. Μια ομάδα που στήθηκε με στόχο για μια καλύτερη πορεία από εκείνη της περασμένης σεζόν και τελικά κατέληξε μία αγωνιστική πριν από το τέλος του πρωταθλήματος να πάρει την άνοδο!
Ενας κρίκος αυτής της ομάδας είναι και ο Μιχάλης Πολίτης. Μπορεί να διανύει μόλις την πρώτη του σεζόν στην πόλη του Μεσολογγίου, αλλά η παρουσία του μόνο σημαντική μπορεί να χαρακτηριστεί. Πρώτος σκόρερ της ομάδας, δεύτερος στις ασίστ (σ.σ. πίσω από τον Ντόβα), είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία που φανερώνουν τη συμβολή του σε αυτήν την πορεία.
«Από την αρχή θέλαμε να γίνουμε ομάδα γιατί ήμασταν 10 καινούργια παιδιά, να βρούμε τους ρόλους μας και να χτίσουμε πάνω σε αυτό που έλεγε ο προπονητής και παιχνίδι με παιχνίδι να κάνουμε αυτό που έπρεπε. Στο τέλος του πρώτου γύρου είχαμε δύο ήττες αλλά και πάλι δεν είχαμε στο μυαλό μας ότι θα ανέβουμε σίγουρα. Κοιτάγαμε κάθε αγώνα ξεχωριστά», δήλωσε αρχικά στο infobasket.gr ο έμπειρος γκαρντ σχολιάζοντας στη συνέχεια την πορεία του Χαρίλαου Τρικούπη στο πρωτάθλημα.
«Ολα τα παιχνίδια ήταν δύσκολα, αλλά εμείς ήμασταν σοβαροί κάθε Κυριακή. Δεν κοιτούσαμε τι έκαναν οι άλλες ομάδες αλλά το τι κάνουμε εμείς και να παίξουμε έτσι όπως έπρεπε. Υπήρξαν κάποιες πολύ καλές ομάδες, χάσαμε σε έδρες, κάποιες ήττες μας πείσμωσαν, όπως αυτή στην έδρας μας από την Καβάλα, σε ένα γεμάτο γήπεδο δεν εμφανιστήκαμε όπως έπρεπε. Οπως και μέσα στις Σέρρες, δεν ήμασταν καλοί, αλλά η ήττα που μας έκανε ομάδα ήταν αυτή μέσα στο Πευκοχώρι».
Σε μία διαδρομή οχτώ μηνών είναι λίγο απίθανο να είναι όλα εύκολα, τα εμπόδια δεν έλειψαν… «Δεν αμφιβάλλαμε ποτέ για τους εαυτούς μας. Ακόμα και όταν για ένα τρίμηνο υπήρχαν πολλοί τραυματισμοί και δεν κάναμε όπως έπρεπε την προπόνηση. Αυτό μας τρενάρισε. Ναι μεν κερδίζαμε αλλά δεν παίζαμε όπως μπορούσαμε. Ομως δεν υπήρξε κάτι άλλο που να μας προβληματίσει».
Οργανωτής της όλης πορείας είναι ο Γιάννης Δημητριάδης, ο οποίος ενάμιση χρόνο μετά οδήγησε την ομάδα στην Α2. «Το πλάνο το κόουτς ηταν συγκεκριμένο. Ο καθένας από εμάς ακολούθησε το ρόλο του, κανείς δεν βγήκε από την πορεία. Συνειδητοποίησαμε μέσα σε αυτούς τους μήνες, ότι για να πετύχουμε κάτι πρέπει να συμβιβαστούμε με κάποια πράγματα, όλα αυτά σε συνάρτηση με την πολλή δουλειά και με πολλή προπόνηση».
Το γεγονός πως ο Μιχάλης Πολίτης αρέσκεται να σκοράρει είναι γνωστό. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχει βρεθεί μέσα στους κορυφαίους σκόρερ, όπως τη σεζόν 2013-14 στη Βόνιτσα (1ος σκόρερ στον 1ο όμιλο Βορρά). Τη φετινή χρονιά, ο έμπειρος παίκτης είναι πρώτος σκόρερ της ομάδας του αλλά και δεύτερος στον όμιλο. «Για να κερδίσεις τον σεβασμό και την εκτίμηση των συμπαικτών χρειάζεται αρχικά προπόνηση. Δέχτηκαν τα παιδιά να βγαίνω μπροστά και παράλληλα με κάλυπταν σε πολλά άλλα πράγματα. Ο κόουτς μου έδωσε αυτόν τον ρόλο. Με βοηθούσαν όλοι. Δεν γίνεται εγώ να βγαίνω μόνος μου, αν δεν είχα τον Ντόβα π.χ. να μου δώσει πάσα ή τον Αδαμόπουλο να μου κάνει σκριν και τον Περρωτή. Οσο και αν ακούγεται κλισέ, αν η ομάδα δεν είναι πιστή στο πλάνο της, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Εμενα δεν με ενδιέφερε να βγω μέσα στους κορυφαίους σκόρερ, αλλά η ομάδα, να χαρεί ο κόσμος του Μεσολογγίου αλλά και η διοίκηση με τις νίκες. Στο τέλος κάνουμε ταμείο, θέλουμε ακόμα ένα παιχνίδι για να ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα, είναι μεγάλη επιτυχία για την πόλη η άνοδος. Για μένα δεν έχει σημασία αν θα βγω πρώτος, δεύτερος ή τρίτος σκόρερ. Δεν με απασχολεί…».
Τι σημαίνει η άνοδος για εκείνον; «Δικαίωση. Γιατί στην αρχή της χρονιάς ακούστηκαν πολλά, αλλά η διοίκηση και ο προπονητής μας συγκράτησαν, κλείσαμε τα αυτιά μας. Ολοι μας αμφισβητούσαν. Είναι δικαίωση για εμάς να είναι όλοι ευχαριστημένοι από την παρουσία μας στο Μεσολόγγι»
Το Μεσολόγγι λόγω του Χαρίλαου Τρικούπη έχει γίνει και αυτό μία μπασκετούπολη.«Για να έρθει ο κόσμος στο γήπεδο πρέπει να βλέπει νίκες, κακά τα ψέματα. Θέλει να βλέπει ένα καλό σύνολο. Τους ευχαριστούμε πάρα πολύ, σε κάθε παιχνίδι το γήπεδο ήταν γεμάτο, δεν μπορούμε να πούμε τίποτα άλλο».
Ο Πολίτης μετρά επιτυχίες! Αυτή είναι η πέμπτη στην καριέρα του (προηγήθηκαν, ΑΓΟΡ, Νίκη Βόλου και δύο με ΑΕΛ). «Κάθε άνοδος είναι ξεχωριστή. Ποιος δεν θέλει όπου πηγαίνει να πετυχαίνει;» δηλώνει χαρακτηριστικά και όταν τον ρωτάς αν πλέον πάει και για άλλη, απάντα αφοπλιστικά «εννοείται!!».
Στα 30 του χρόνια έχει αρκετές εμπειρίες όμως έχει δρόμο μπροστά του αλλά τι είναι αυτό που θέλει για την πορεία… «Ξέρω ποιος είμαι και τι μπορώ να κάνω. Βασικά θέλω να έχω την υγεία μου εγώ και η οικογένειά μου. Από εκεί και πέρα να υπάρχουν καλές μπασκετικές συνθήκες αν το θεωρήσουμε εργασία, όπως είναι εδώ στον Χαρίλαο Τρικούπη. Ξέρω που μπορώ να παίξω, δεν μπορώ να αγωνιστώ στην Α1. Γνωρίζω το ταβάνι μου».
Το αγωνιστικό κομμάτι είναι κάτι που είναι εμφανές, όμως πίσω από αυτό, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν χτίσει τα θεμέλια για την επιτυχία, το να είναι ο σύλλογος την ερχόμενη σεζόν στην Α2. «Υπάρχουν άνθρωποι που τρέχουν νύχτα και μέρα για την ομάδα για να παρέχουν τα πάντα και όταν λέω τα πάντα το εννοώ. Και από τη μικρή εμπειρία που έχω από την Α2, αυτά που μας παρέχουν εδώ στο Μεσολόγγι τα ζηλεύουν ακόμα και ομάδες της παραπάνω κατηγορίας. Και όσο και αν ακούγεται υπερβολικό, από ότι έχω ακούσει ακόμα και από Α1. Οι άνθρωποι ζουν και αναπνέουν για τον Χαρίλαο Τρικούπη. Ακόμα και στα χρήματα, πρώτα θα… ματώσουν οι τσέπες τους και μετά θα σταθούν στις χορηγίες. Ούτε φανφάρες, ούτε πολλά λόγια για ανόδους. Γιατί στο ξεκίνημα αυτό που είχαν πει είναι ότι στόχος ήταν να κάνουμε μία καλύτερη πορεία της περσινής».
Μια διοίκηση που το αγωνιστικό κομμάτι δεν είναι το Α και το Ω. « «Οταν ήρθα στην ομάδα αυτό που μου είπαν είναι ότι θέλουν αρχικά να δημιουργήσουν μία οικογένεια και μετά το μπασκετικό. Να βγαίνουμε έξω και να χαίρεται ο κόσμος που μας βλέπει, που παίζουμε για το Μεσολόγγι, ανεξάρτητα από το αν χάνουμε ή κερδίζουμε. Μεγάλη κουβέντα!».
Μια άνοδος που ήρθε βήμα βήμα. «Εγώ άρχισα να καταλαβαίνω ότι θα γίνει κάτι καλό όταν κερδίσαμε μέσα στο Στρατώνι. Γιατί να κερδίζει μέσα σε μία καλή έδρα και μία πολύ καλή ομάδα, τότε συνειδητοποίησα ότι θα γίνει κάτι καλό. Ηταν το τάιμινγκ. Αλλά και πάλι δεν σταματήσαμε να δουλεύουμε και να κλείνουμε αυτιά. Γιατί ακόμα και πριν 5-6 αγωνιστικές έλεγαν ότι δεν θα ανέβει, θα χάσει στα Φάρσαλα ή στη Χαλκηδόνα. Ακόμα και στην έδρα μας από τις Σέρρες», για να αναφέρει στη συνέχεια πότε η ομάδα κατάλαβε ότι φέτος θα είναι η χρονιά της…
«Ετσι όπως χάσαμε στην Καβάλα καταλάβαμε ότι αν διορθώσουμε κάποια πράγματα θα πάμε καλύτερα, αλλά και να δουλέψουμε ακόμα περισσότερο. Αν ακολουθούσαμε αυτά που μας έλεγε ο κόουτς Δημητριάδης, στο τέλος θα χαμογελάσουμε».
Μέσα σε μια χρονιά οι αστείες στιγμές που δημιουργούν τα περιβόητα “κραξίματα” είναι πολλά και συνήθως μένουν….«Στο εντός παιχνίδι με τα Πεύκα. Εκανα hedge out στο πικ εν ρολ και αντί να πασάρω, σούταρα! Και τότε ο Ντόβας λέει «κοιτάτε πως ο Μιχάλης σπάει την παγίδα να μαθαίνετε. Μόλις έρχεται ο δεύτερος παίκτης σουτάρει από τα εννέα μέτρα». Πρέπει να είχα κάνει τρία τραβηγμένα και όπως καταλαβαίνεις έπεσε… κράξιμο!» και να ήταν μόνο αυτό, αφού τα αστεία περιστατικά δεν σταματούν… « Την άλλη πάω να δώσω πάσα στον Αδαμόπουλο, κοιτάω αλλού και η μπάλα πάει λίγο πιο μακριά από εκεί που είναι ο συμπαίκτης μου. Πάει να την πιάσει και κάνει blode zone, τερματοφύλακα. Δεν την πιάνει, ο αμυντικός κλέβει και για να τον προλάβει ο Αδαμόπουλος του πιάνει το πόδι και χρεώνεται με αντιαθλητικό. Ετσι βγήκε αλλαγή. Οταν του είπαν να πιάσει τη μπάλα, τότε τα …έψαλε σε εμένα!».