Όταν κάποιος τον γνωρίσει από κοντά, καταλαβαίνει δύο πράγματα για εκείνον! Πρώτον ότι είναι κύριος με «Κ» κεφαλαίο. Δεύτερον ότι υπάρχει λόγος που επί εικοσιπέντε συναπτά έτη το όνομα του ήταν συνυφασμένο με μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Πέρυσι το καλοκαίρι αποχαιρέτησε για δεύτερη φορά την Ευρώπη και μετακόμισε στο μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Από τους Λος Άντζελες Λέικερς στη πρώτη του εν ΗΠΑ θητεία, επέλεξε τους Σπερς. Πρωταθλητές ΝΒΑ τη σεζόν 2013-2014. Ο λόγος που ο Έτορε Μεσσίνα, μεγάλος απόντας της φετινής Ευρωλίγκα, πήγε στο Σαν Αντόνιο ακούει στο όνομα «Γκρεγκ Πόποβιτς». Προπονητής- θρύλος σε παγκόσμιο επίπεδο. Και όταν σε ζητάει δίπλα του ο… αρχιστράτηγος της στρατιάς των Σπερς, όσο φτασμένος και αν είσαι στην Ευρώπη, δεν λες «όχι».
Το www.infobasket.gr επικοινώνησε με τον Ιταλό κόουτς, ελάχιστα 24ωρα μετά τον πρόωρο αποκλεισμό της ομάδας του από τα φετινά πλέι οφ του ΝΒΑ. Εννοείται ότι τη συζήτηση μας μονοπώλησαν οι εμπειρίες του από την άλλη άκρη του Ατλαντικού, το… «εκτόπισμα» του κόουτς Πόποβιτς αλλά και ο δικός μας Γιάννης Αντετοκούνμπο. Δεν θα μπορούσαμε παρόλα αυτά, να μην αναφερθούμε και στην Ευρωλίγκα και δη, στο Φάιναλ Φορ της Μαδρίτης που θα διεξαχθεί επί ισπανικού εδάφους το προσεχές Παρασκευοσαββατοκύριακο. Μπορεί εκείνος να λείπει αλλά οι αδυναμίες του… είναι παρούσες. Όπως επίσης, και ο «κόουτς Ποπ» της Ευρώπης!
«Η φετινή χρονιά ήταν για μένα μια μοναδική εμπειρία. Τόσο αγωνιστικά, όσο και εξωγηπεδικά. Μου δόθηκε η ευκαιρία να δουλέψω με τον κόουτς «Ποπ» σε αυτό τον καταπληκτικό οργανισμό, τους Σπερς. Δούλεψα δίπλα δίπλα σε ένα σύνολο παικτών που ο καθένας τους αποτελεί κόσμημα του μπάσκετ. Εννοείται ότι δεν ήταν εύκολη η σεζόν με δεδομένο ότι ο κόουτς, όπως είπε και στη τελευταία συνέντευξη Τύπου, είχαμε πολλούς τραυματισμούς και πολλά σκαμπανεβάσματα. Νιώθω όμως, εξαιρετικά που με επέλεξε να είμαι δίπλα του» παραδέχεται όλο ενθουσιασμό και σεβασμό συνάμα και συνεχίζει: « Ένιωσα και νιώθω «κομμάτι» όλου αυτού του οικοδομήματος, αυτής της εξαιρετικής ομάδας. Σίγουρα θα ήθελα η σεζόν μας να ήταν πολύ μεγαλύτερη σε διάρκεια και να συνεχίζαμε στη μάχη των πλέι οφ αλλά δυστυχώς, δεν μας βγήκε».
-Κόουτς συγνώμη αλλά σε ακούω να χρησιμοποιήσεις παρελθοντικό χρόνο. Δεν θα συνεχίσεις στο ΝΒΑ;
«Ήρθα πέρυσι στους Σπερς με τριετές συμβόλαιο για να δουλέψω με τον κόουτς Πόποβιτς άρα δεσμεύομαι βάση συμβολαίου. Συνεπώς μένω».
– Μετά από σχεδόν τρεις δεκαετίες πετυχημένης παρουσίας στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, ποιο ήταν το κίνητρο, αλήθεια, για να κάνεις για δεύτερη φορά το άλμα στο ΝΒΑ;
«Το είδα ως μία ακόμη νέα εμπειρία. Εξαιρετική εμπειρία τόσο σ’ ότι έχει να κάνει με το μπάσκετ καθώς θα ήμουν στο πλευρό αυτού του εξαιρετικού προπονητή (σ.σ. Γκρεγκ Πόποβιτς), όσο και σε συνθήκες που αφορούν την καθημερινή διαβίωση. Οι αρχές που διέπουν τους Σπερς, τα «πιστεύω» τους, αναφορικά και με το οργανωτικό κομμάτι επίσης, είναι πρότυπο για κάθε σύλλογο. Ακόμη και ο τρόπος που χειρίζονται τις ήττες, γίνεται «μάθημα» για κάθε προπονητή. Ο κώδικας επικοινωνίας και ηθικής μας συμβαδίζει γι’ αυτό και επέλεξα πέρυσι το καλοκαίρι να έρθω εδώ. Έχοντας πλέον, βιώσει τα πάντα από «μέσα», είμαι απόλυτα βέβαιος ότι έκανα τη καλύτερη επιλογή που θα μπορούσα να έχω κάνει».
– Μιλάς για αρχές, για κανόνες, για κώδικες ηθικής… Ποια είναι η σημαντικότερη μπασκετική, αν θες, αξία για σένα προσωπικά ως προπονητής;
«Να είσαι υπεύθυνος. Να βελτιώνεσαι καθημερινά και μην χρησιμοποιείς ποτέ δικαιολογίες, ούτε και «μονοπάτια» και να έχεις την ικανότητα, όχι μόνο την επιθυμία, να παραμένεις «ομάδα»/σύνολο στις νίκες και στις ήττες».
Το κεφάλαιο «Πόποβιτς» και ο κόουτς «Ποπ» της Ευρώπης.
Όποιος σέβεται μπασκετικά τον εαυτό του, τις γνώσεις που έχει πάνω στο άθλημα, οφείλει να γνωρίζει τον Γκρεγκ Πόποβιτς και τα επιτεύγματα του. Πόσο μάλιστα, όταν δουλεύεις «side by side» που λένε και οι Αμερικανοί. Ο Ιταλός απαντά χιουμοριστικά στο… σπουδαιότερο μάθημα που τον δίδαξε ο «θρύλος» Ποπ. «Μπορώ να γράψω δύο βιβλία βασισμένα σ’ αυτό που με ρωτάς. Έχεις χρόνο;»…
– Διακρίνω – δικαιολογημένα θα αναφέρω – έναν υπέρμετρο θαυμασμό στο πρόσωπο του κόουτς Πόποβιτς. Λογικό βεβαίως. Ποιος κατά τη γνώμη σου, είναι ο κόουτς Πόποβιτς, της Ευρώπης;
«Υπάρχουν τόσοι πολλοί που σέβομαι απεριόριστα. Συναδέλφους και από τη νεώτερη γενιά ασφαλώς. Μου βάζεις δύσκολα… Χμ, πάντοτε μιλάω με τα καλύτερα για τον Ζέλιμιρ».
– Ο Ζέλικο δηλαδή, ο κόουτς Ομπράντοβιτς;
«Ναι».
– Η επόμενη ερώτηση, προσωπικά, με ιντριγκάρει. Είστε φίλοι μεταξύ σας; Εννοώ, όλοι εσείς, η «αφρόκρεμα» του ευρωπαϊκού μπάσκετ σε επίπεδο προπονητών. Ή οι σχέσεις σας είναι… σαν το διαφημιστικό σποτ της Ευρωλίγκα τη περσινή αγωνιστική σεζόν;
«Μιλάμε μεταξύ μας αν αυτό ρωτάς. Αν χρειαστεί να σηκώσω το τηλέφωνο και να καλέσω κάποιον συνάδελφο μου για παίκτη, θα το κάνω. Όταν βρισκόμαστε σε σεμινάρια προπονητών, μιλάμε για μπάσκετ. Μπορεί με κάποιον να είσαι πιο φιλικός λόγω εθνικότητας, ας πούμε ή λόγω ηλικίας. Υπάρχουν φιλίες σαφώς. Ωστόσο, όπως σε κάθε επάγγελμα, έτσι και στο δικό μου, υπάρχει ζήλεια, ένας μικρός φθόνος. Λογικό είναι».
– Σαν το σποτάκι ένα πράμα;
«Όχι, όχι σε τέτοιο βαθμό… Πάντως, αφού το αναφέρεις, αυτό το γύρισμα ήταν εκπληκτικό. Το θυμάμαι ακόμη».
– Υπάρχουν αρκετοί Ευρωπαϊοι προπονητές πλέον στο ΝΒΑ. Άκρως επιτυχημένοι στην Ευρώπη. Τι ακριβώς αναζητάτε στο ΝΒΑ;
«Μιλώντας μόνο για μένα θα σου πω ότι όταν σου δίνεται μια τέτοια μεγάλη ευκαιρία να γίνεις head coach όπως δόθηκε στον κόουτς Μπλατ, δεν ψάχνεις για επιπλέον κίνητρο. Το έχεις μπροστά σου. Το δικό μου κίνητρο που με έκανε ασίσταντ ήταν η δυνατότητα να δουλέψω δίπλα δίπλα στον κόουτς Πόποβιτς. Αν ήταν κάποιος άλλος, μπορεί και να μην ερχόμουν. Ειλικρινά. Για μένα ήταν ο καταλυτικός παράγοντας στην απόφαση μου. Θαυμάζω τόσο αυτόν, όσο και τους Σπερς πάρα πολλά χρόνια. Από τότε που προπονούσα τον Νεστέροβιτς και τον Τζινόμπιλι».
-Μιλάμε για ένα όνειρο που έκανες πραγματικότητα σε άλλα λόγια..
«Μάρα, είμαι αρκετά μεγάλος για όνειρα αλλά ήταν μια ευκαιρία που υλοποιήθηκε. Ας το θέσουμε έτσι. Μην φανεί παιδαριώδης». (ξεσπάμε και οι δυο στα γέλια)
-Να σε γυρίσω λίγο στην Ευρώπη. Υποθετικά πάντα. Θα σε ξαναδούμε σε ευρωπαϊκά παρκέ;
«Ναι. Γιατί όχι.. Προς το παρόν, ζω το «τώρα» αλλά είμαι πάντα ανοιχτός σε ευκαιρίες. Σε προκλήσεις».
– Να σε ξαναρωτήσω όμως και να επιμείνω για να είναι απόλυτα σαφές… Θα μείνεις στους Σπερς;
«Από όσα ξέρω, ναι. Έχω συμβόλαιο… Λες να με απολύσουν; Εύχομαι πως όχι».
Ο Greek Freak και το ντέρμπι… Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού.
– Θέλω τη γνώμη σου για το Greek freak του ΝΒΑ. Τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.
«Τον αντιμετωπίσαμε δύο φορές και ήταν εντυπωσιακότατος. Τόσο εκείνος, όσο και οι Μπακς. Επέστρεψε μου να πω, ότι ο κόουτς Κιντ έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στο σχεδιασμό της ομάδας του και στην εξέλιξη των νέων, μέχρι πρότινος, παικτών. Στα «συν» των Μιλγουόκι Μπακς είναι και ο Γιάννης».
– Στο ΝΒΑ δεν υπάρχουν «σκληροπυρηνικοί» φίλαθλοι, κόουτς. Σου «λείπει» όλο αυτό; Αυτός ο μη ελεγχόμενος, σε κάποιες περιπτώσεις, φανατισμός των ευρωπαϊκών γηπέδων.
«Κανείς δεν είναι υπέρ της βίας που είθισται να λαμβάνει χώρα σε ευρωπαϊκά γήπεδα και δυστυχώς, με λύπη μου το παραδέχομαι, ως επί τω πλείστον, στη χώρα σας. Από την άλλη όμως, οι φίλαθλοι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της επιτυχίας του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Δημιουργούν όλο αυτό το «drama» που λένε εδώ στην Αμερική και συμπληρώνει την όλη εικόνα του αθλήματος. Ο καθένας από εμάς θέλει, χρειάζεται, τη «ζεστασιά» των φιλάθλων αλλά μέχρι εκεί… Νομίζω όμως, ότι μου ζητάς, εμμέσως πλην σαφώς, ένα σχόλιο για όσα έγιναν πριν μερικές ημέρες στο ντέρμπι Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού».
-Εννοείται. Απλά δεν ήξερα, εάν ήθελες να τοποθετηθείς επ’ αυτού.
«Τι να σου πω… Στενάχωρη ιστορία. Όλοι το γνωρίζουμε. Το έχουμε ζήσει κάθε φορά που βρισκόμαστε στο ΟΑΚΑ. Θα αρκεστώ μόνο σε αυτό… Θλιβερή ιστορία!».
– Θέλω τη δική σου καλύτερη 5άδα παικτών του ΝΒΑ.
«Υπάρχουν τόσοι πολλοί που σίγουρα θα ξεχάσω ή θα αδικήσω κάποιους. Θα σου πω μόνο ένα όνομα γιατί είδα πόσο εκπληκτικός είναι δουλεύοντας μαζί του όλη τη χρονιά. Τιμ Ντάνκαν. Στα 39 του εξακολουθεί και έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ αυτό το πρωτάθλημα. Δεν θες τίποτε άλλο… Και μόνο που τον βλέπεις από την άκρη του γηπέδου, καταλαβαίνεις από τι κράμα είναι φτιαγμένος».
-Θα συνεχίσει να είναι η σημαία των Σπερς;
«Ειλικρινά δεν έχω ιδέα. Το εύχομαι. Και αυτός και ο Μάνου (σ.σ. Τζινόμπιλι). Εύχομαι να συνεχίσουν και οι δυο. Και αυτό δεν είναι μόνο ευχή ενός προπονητή αλλά ενός απλού φίλαθλου».
-Οι Σπερς αποχαιρέτησαν πρόωρα, κατ’ εμέ, φέτος. Από την άλλη, είδαμε ομάδες όπως οι Λέικερς και οι Χιτ να μην μπαίνουν καν στη μάχη των πλέι οφ. Ποιοι θα φορέσουν φέτος τα δαχτυλίδια του ΝΒΑ;
«Μακάρι να ήξερα. Λυπάμαι μόνο που δεν θα είμαστε εμείς. Ελπίζω την επόμενη χρονιά».
Οι αδυναμίες του στο επικείμενο F4 της Ευρωλίγκα
– Μου έχεις ξεκαθαρίσει εκ των προτέρων ότι λόγω του φορτωμένου προγράμματος σου δεν είχες την δυνατότητα να παρακολουθήσεις φέτος πολλά ματς Ευρωλίγκα. Κρίνοντας μόνο βάση των ονομάτων των τεσσάρων φιναλίστ του φετινού Φάιναλ Φορ, διάλεξε μου τον νικητή.
«Με όλο το σεβασμό σε όλους, επειδή έχω ζήσει εξαιρετικές στιγμές στη Μόσχα, μου είναι πολύ εύκολο να επιλέξω την ΤΣΣΚΑ. Χωρίς σε καμία περίπτωση να υποβαθμίζω όσα έζησα στη Μαδρίτη ως προπονητής της Ρεάλ. Εύχομαι να νικήσουν τους δύο ημιτελικούς τους, που ξέρουμε ήδη ότι θα είναι δυνατές μάχες και να βρεθούν στο τελικό. Εκεί, ας νικήσει ο καλύτερος. Σ’ ένα τελικό δεν χωράνε προγνωστικά. Μόνο ευχές στην ομάδα που επιθυμείς να σηκώσει τη κούπα».
– Νικητής βγαίνει πάντα ο καλύτερος;
«Αυτός που κερδίζει στο τέλος είναι και ο καλύτερος. Έχει αποδείξει ότι είναι καλύτερος τη δεδομένη χρονική στιγμή. Μπορεί να μην είχε χριστεί φαβορί αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Το αποτέλεσμα μετράει. Όχι η πορεία ή η διάρκεια αλλά η στιγμή. Το σωστό τάιμινγκ».
-Σου λείπει κάτι από την Ευρώπη;
«Βεβαίως. Η Ευρωλίγκα. Υπήρξα ευλογημένος που κατάφερα να προπονώ επί τόσα χρόνια ομάδες που αγωνίζονταν σε αυτό το πρωτάθλημα».
– Χρόνια ακούμε για «χάσμα» μεταξύ ΝΒΑ και ευρωπαϊκού μπάσκετ. Με την έλευση τόσων Ευρωπαϊων στο ΝΒΑ έχει ωστόσο, συρρικνωθεί το κενό;
«Πρακτικά, το χάσμα υπάρχει ακόμη. Το θέμα είναι αλλού. Με τα νέα τηλεοπτικά δεδομένα μεταξύ ΝΒΑ και Ευρώπης, την ισοτιμία ευρώ-δολαρίου θα αυξηθεί το ενδιαφέρον ομάδων του ΝΒΑ για να εντάξουν στο δυναμικό τους όσο το δυνατόν, περισσότερους Ευρωπαίους. Παίκτες και προπονητές. Αυτό ενδεχομένως και να δημιουργήσει πρόβλημα στις ευρωπαϊκές ομάδες και εννοείται να αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα στην έλευση Αμερικανών σταρ παικτών στην Ευρώπη. Συνάμα όμως, θα κάνει και καλό γιατί ανοίγει ο δρόμος στην Ευρώπη για να αποδείξουν την αξία τους τα νέα ταλέντα της».
-Έχεις τέσσερα ευρωπαϊκά στο πλούσιο βιογραφικό σου…
«Και μερικές ήττες. Τις ξέχασες ηθελημένα; (σ.σ γελάει). Κάθε χρόνο, κάθε μήνα, κάθε μέρα προετοιμαζόμουν για να αντιμετωπίσω εξαιρετικούς προπονητές, εκπληκτικές ομάδες. Απόλαυσα τα δεκαπέντε χρόνια που ήμουν αναπόσπαστο κομμάτι της Ευρωλίγκα. Μην παρεξηγηθώ! Είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι στο ΝΒΑ αλλά λογικό είναι να μου λείπει η Ευρωλίγκα, αν μου λείπει το παραμικρό από εκεί»..
-Ολοκληρώνοντας, έχει μέλλον το ευρωπαϊκό μπάσκετ;
«Εξαιρετικό μέλλον. Είναι όλα θέμα οργάνωσης».