Το ότι θα είναι πολύ «περίεργη» για τον Παναθηναϊκό η μετά Ζοτς εποχή, ασφαλώς και δεν περιμένατε να το μάθετε απ’ τον υπογράφοντα. Οι λόγοι γνωστοί και δεν υπάρχει λόγος να αναλωθούμε περαιτέρω στο θέμα. Το πόσο «περίεργη» θα είναι προκύπτει κατά κάποιο τρόπο και απ’ το ρεπορτάζ που αναφέρει ότι οι πράσινοι έκλεισαν τον Μάικ Μπράμος για την επόμενη τριετία. Απ’ την ταχύτητα, δηλαδή με την οποία κινήθηκαν για να κλείσουν τον διεθνή ελληνοαμερικανό, που έμεινε ελεύθερος απ’ την Γκραν Κανάρια.
Μια γρήγορη κίνηση που αν μη τι άλλο δείχνει ότι οι μπαρουτοκαπνισμένοι παράγοντες του Παναθηναϊκού διακατέχονται από αυτογνωσία. Το φετινό καλοκαίρι, απόντος του Ομπράντοβιτς πλέον, δεν υπάρχει καιρός… για χάσιμο. Πολυτέλεια που είχε το τριφύλλι τα προηγούμενα χρόνια, γι’ αυτό και μετά την λήξη της εκάστοτε σεζόν, ακολουθούνταν μια συγκεκριμένη «ιεροτελεστία». Λίγες μέρες ξεκούρασης, στις οποίες έμπαινε σφήνα η επίσκεψη σε κάποιο κοσμικό κέντρο για τα επινίκια και ακολούθως έπιανε δουλειά η διοίκηση. Θέτοντας αυστηρή σειρά προτεραιότητας. Πρώτη συνάντηση με Ζοτς – Ιτούδη, είτε για να ανανεώσουν τη συνεργασία τους, είτε (όταν δεν τίθεντο τέτοιο θέμα), για να γίνει μια πρώτη συζήτηση πάνω στα πλάνα της νέας σεζόν. Και μετά έπαιρναν σειρά οι παίκτες με πρώτα και καλύτερα φυσικά τα βαριά ονόματα.
Τώρα, όμως; Είναι δυνατόν ο εξάστερος να προσθέτει στο ρόστερ του παίκτη χωρίς να υπάρχει προπονητής; Για παίκτη που προορίζεται να έχει ρόλο στην ομάδα μιλάμε, όχι το νεαρό Κύπριο (Βίκτωρας Ιερωνυμίδης), που λογίζεται ως επένδυση στο μέλλον. Η λογική λέει όχι. Με δεδομένο, λοιπόν ότι ο Μπράμος είναι μεν χρήσιμος και εξελίξιμος, αλλά όχι και ο παιχταράς, στα πόδια του οποίου θα σφαζόταν όλη η Ευρώπη, η συγκεκριμένη γρήγορη κίνηση μάλλον υποδεικνύει ότι το τριφύλλι έχει καταλήξει στον αντικαταστάτη του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Και έχει ήδη μοιραστεί μαζί του τις σκέψεις του για το πως πρέπει να είναι ο Παναθηναϊκός της επόμενης μέρας. Είτε επιβεβαιωθεί η εκτίμηση μου, είτε όχι, θεωρώ δεδομένο πως φέτος η διοίκηση θα πράξει ορθά μην αφήνοντας να χαθεί χρόνος. Καθότι όπως προαναφέραμε το φετινό καλοκαίρι δεν μοιάζει σε τίποτα με τα προηγούμενα.
Ασφαλώς και ο Παναθηναϊκός, με, ή, χωρίς Ομπράντοβιτς – Ιτούδη πάγκο, δεν χάνει την αίγλη του. Και χωρίς αυτό το δίδυμο στο τιμόνι παραμένει ο εξάστερος, η πλέον πετυχημένη ευρωπαϊκή ομάδα της τελευταίας εικοσαετίας και μία εκ των κορυφαίων όλων των εποχών! Οπως και να το κάνουμε, όμως τα προηγούμενα χρόνια η παρουσία του Ζοτς στον πάγκο εγγυώνταν ένα (ακόμα) πράγμα: πολυτέλεια χρόνου. Τα πράγματα έμοιαζαν πολύ απλά, όσον αφορά μεταγραφές τύπου Μπράμος, χωρίς φυσικά καμία διάθεση υποτίμησης του παιδιού. Ο Παναθηναϊκός ανακοίνωνε το ενδιαφέρον του, ο (εκάστοτε) παίκτης συμφωνούσε και από εκεί και πέρα μπορεί να περνούσε καιρός μέχρι να οριστικοποιηθεί η μεταγραφή. Με τους πράσινους να αισθάνονται απολύτως ήσυχοι, ότι ο υποψήφιος να φορέσει την εξάστερη δεν υπήρχε περίπτωση να κάνει… κόλπα την πορεία. Ολοι «πεθαίνανε» για να παίξουν υπό τις οδηγίες του Σέρβου, αφού μεταξύ άλλων γνώριζαν ότι αυτός ήταν ο μεγάλος εγγυητής για την ικανοποίηση των φιλοδοξιών τους, αλλά και την άνοδο του κασέ τους, ως επακόλουθο της προσωπικής βελτίωσής τους.
Τώρα αυτό το όπλο δεν υπάρχει στην πράσινη φαρέτρα. Είτε έρθει ο Πιανιτζιάνι που ομολογουμένως είναι εξαιρετικός προπονητής, είτε κάποιος άλλος, οι υποψήφιοι να φορέσουν την πράσινη φανέλα έχουν να ποντάρουν στο τεράστιο μέγεθος του συλλόγου και την φερεγγυότητά του, όσον αφορά το οικονομικό. Ο νέος προπονητής θα δώσει εξετάσεις και μάλιστα τις πλέον απαιτητικές. Οχι μόνο ενώπιον του κόσμου, αλλά ακόμα και στους ίδιους τους παίκτες του…
ΥΓ: Η λογική υπαγορεύει ότι επίσημη επιβεβαίωση για τον Μπράμος δεν θα υπάρξει απ’ την πράσινη ΚΑΕ μέχρι να κλείσει και τυπικά το θέμα προπονητή. Σε διαφορετική περίπτωση θα μιλάμε για άλλα ήθη και έθιμα.