Η… αύρα του Νίκου Γκάλη και η παρουσία του στο καθιερωμένο «ζντο» πριν το τζάμπολ, φάνηκε να δίνει «αέρα» στους Έλληνες διεθνείς που «ζευγάρωσαν» τις νίκες τους στα φιλικά παιχνίδια της με τη Σλοβενία. Η ελληνική ομάδα επικράτησε για δεύτερη φορά των Σλοβένων (88-77), παίζοντας πολύ καλή άμυνα (ανά διαστήματα ήταν εντυπωσιακό το πάθος των παικτών) κι έχοντας σε ρόλο πρωταγωνιστή τους Μήτογλου και Λούντζη. Οι δύο αυτοί φρόντισαν να «κουβαλήσουν» και επιθετικά, αλλά και αμυντικά την ελληνική ομάδα, δίνοντας στον ομοσπονδιακό προπονητή Δημήτρη Ιτούδη τη δυνατότητα να δει πολλά από τα σχήματα που θέλει για να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Η ελληνική ομάδα είχε βέβαια και αδυναμίες. Όχι τόσο τρανταχτές στο… απαίδευτο μάτι, αλλά ήταν εκεί. Είναι, σίγουρα νωρίς κι αυτό είναι το σημαντικό, διότι το επιτελείο της εθνικής δίχως άλλο τις έχει εντοπίσει και θα προσπαθήσει στο χρόνο που υπάρχει να τις εξαλείψει… Έχει εντοπίσει πάντως και τα θετικά στοιχεία που έδειξε η ελληνική ομάδα, με την παρουσία παικτών που δείχνουν ότι μπορούν να παίξουν ρόλο στο μέλλον, με τον Ντίνο Μήτογλου να είναι ένας εξ’ αυτών. Ο διεθνής άσος μπήκε… φουριόζος στο παιχνίδι κι έδωσε την ώθηση ώστε η εθνική μας να βρεθεί πολύ νωρίς μπροστά στο σκορ (20-9) κι έδειξε διάθεση να φέρει το παιχνίδι στα μέτρα της. Με τους Σλοβένους, όμως να βρίσκουν λύσεις με τους Πρέπελιτς και Ντόντσιτς, που «χτύπαγαν» την ελληνική άμυνα είτε με τα τρίποντά τους, είτε με τις πολύ έξυπνες κινήσεις τους. Το 20-9 εξανεμίστηκε και μετατράπηκε σε 27-28, με τους Έλληνες να «πληρώνουν» τις βιαστικές επιλογές τους στην επίθεση και την κακή αμυντική λειτουργία τους. Ο Ιτούδης ανακάτευε την… τράπουλα κι έβγαζε άσους, καθώς πέραν του εντυπωσιακού στο ξεκίνημα Μήτογλου, είδε και τον Ρογκαβόπουλο να δίνει λύσεις στην επίθεση, αλλά και την αμυντική λειτουργία να βελτιώνεται (μετά και τις σχετικές φωνές του ομοσπονδιακού) κι αυτό επέτρεψε στην Ελλάδα να βρεθεί στο +10 (51-41) λίγο πριν το τέλος του 20λέπτου…
Η διάθεση των Ελλήνων να παίξουν «σκληρά» στον αμυντικό τομέα, συνέχισε ν’ αποδίδει καρπούς και τους έδωσε «αέρα» 14 πόντων αρχικά (62-48), που έφτασε ακόμη και στο +20 (68-48). Ο Λούντζης ήταν ένας ακόμη «κρίκος» στην αλυσίδα των παικτών που αναδεικνύονταν από τον πάγκο, ενώ οι Σλοβένοι έψαχναν να βρουν τρόπο να σταματήσουν την… κατρακύλα. Η απουσία του Ντόντσιτς, σε συνδυασμό με τον περιορισμό του Πρέπελιτς στερούσαν από τους Σλοβένους τις λύσεις που είχαν στην επίθεση στο πρώτο μισό του ματς. Κατόρθωσαν ωστόσο να μαζέψουν τη διαφορά (69-56), κυρίως λόγω των άστοχων επιθέσεων των Ελλήνων διεθνών, που για μία ακόμη φορά τα… άκουσαν από τον Ιτούδη και τους συνεργάτες του για τον τρόπο που αντιμετώπιζαν το ματς.
Το προπονητικό επιτελείο φρόντιζε να κάνει πολλές δοκιμές σε σχήματα και συστήματα, κάτι πάντως που δεν επηρέαζε και τόσο τη «χημεία» της ομάδας, με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να δείχνει ότι είναι σύνολο «δεμένο»! Οι διεθνείς έβγαζαν αυτοματισμούς στο παιχνίδι τους, έδειχναν συχνά-πυκνά διάθεση να παίξουν με πολλές πάσες στην επίθεση και με τσαγανό στην άμυνα κι αυτό απέδιδε καρπούς. Οι Σλοβένοι που αγωνίζονταν δίχως τον Ντόντσιτς έκαναν εκ νέου την αντεπίθεσή τους, πλησίασαν στους 9 (80-71), είδαν όμως τον Τσάντσαρ να τραυματίζεται στο 36’ και ν’ αποχωρεί υποβασταζόμενος για τ’ αποδυτήρια, υπό το χειροκρότημα των φίλων του μπάσκετ στο ΟΑΚΑ.
Η εθνική μας άντεξε στην αντεπίθεση των Σλοβένων και πήρε τη δεύτερη νίκη της σε φιλικό επίπεδο (88-77), αφήνοντας και πάλι θετικά μηνύματα…
Δεκάλεπτα: 27-25, 51-44, 72-58, 88-77
Διαιτητές: Παπαπέτρου, Θεονάς, Καρπάνος
Ελλάδα (Ιτούδης): Ουόκαπ 7 (1), Ρογκαβόπουλος 10 Λούντζης 17 (3), Λαρεντζάκης 2, Μωραϊτης 2, Αγραβάνης 6, Καλαίτζάκης 8, Μποχωρίδης, Παπαγιάννης 9, Παπανκολάου, Τολιόπουλος 5 (1), Αντετοκούνμπο 4, Μήτογλου 18 (1τρ. 14ρ. 6 α), Χατζηδάκης