Οταν η δύναμη είναι αθόρυβη τότε μπορεί να γίνει και πιο επικίνδυνη. Ενας χαρακτηρισμός που φαίνεται ότι ταιριάζει απόλυτα στη φετινή παρουσία του Γιώργου Λάππα στην Ακράτα.
Και αυτό γιατί όταν η ομάδα τον χρειάστηκε δήλωσε «παρών», όπως ακριβώς στο παιχνίδι με τη Δάφνη Δαφνίου, στο οποίο πέτυχε 10 από 17 πόντους της παράτασης, συμβάλλοντας έτσι στη μεγάλη αυτή νίκη, αποδεικνύοντας παράλληλα ότι για την ομάδα αυτή το πρωτάθλημα έχει ακόμα δρόμο.
Η μαχητικότητά του και η επιμονή του τον οδηγούν να κάνει αυτό που αγαπά. Να παίζει μπάσκετ. Κάτι που δείχνει ότι κάνει καλά καθώς στις τελευταίες στάσεις του (ΑΕΚ Αργους, Προμηθέας Πατρών και Χολαργός) μετρά πέντε ανόδους! Αλλά και στην Ακράτα δουλειά που κάνει είναι κάτι παραπάνω από αξιόλογη, όντας ο δεύτερος σκόρερ της ομάδας και 10ς του ομίλου.
Το ματς της περασμένης αγωνιστικής είχε συναρπαστική εξέλιξη, η Αρκάτα αν και βρέθηκε με 15 πόντους πίσω, γύρισε το παιχνίδι, στέλνοντάς το στην παράταση. «Η Δάφνη μας… ταιριάζει, γενικά μας… πηγαίνουν ομάδες που δεν παίζουν άναρχο μπάσκετ, έτσι παίζουμε καλύτερα σαν ομάδα. Καταφέραμε να κερδίσουμε ένα σπουδαίο αντίπαλο και αυτό δίνει στη νίκη μας μεγαλύτερη αξία. Το ματς κρίθηκε στο ότι δείξαμε υπομονή, προσπαθήσαμε να βγάζουμε μόνο καθαρούς αιφνιδιασμούς και να παίζουμε άμυνα ώστε να βγαίνει από το ρυθμός της», σχολιάζει ο 31άχρονος γκαρντ και συνεχίζει:
«Αρχικά και στο πρώτο παιχνίδι η διαφορά μας ήταν 20-25 πόντους. Σε αυτό, καταφέραμε στο τέταρτο δεκάλεπτο να τους πιέσουμε κάτι που προφανώς η Δάφνη δεν το είχε συνηθίσει. Ετσι είχαμε γυρίσει και τότε το παιχνίδι και θεωρώ πως αν είχαμε 1-2 λεπτά παραπάνω, θα το παίρναμε το ματς. Κάποια στιγμή κοιταχτήκαμε μεταξύ μας είπαμε ότι δεν έχουμε κάτι να χάσουμε, παίζουμε για μας. Προφανώς βοήθησε ότι δεν είχαμε άγχος, το είχε η Δάφνη. Αυτό μας έλυσε τα χέρια. Παίξαμε κάποιες καλές άμυνες, βάλαμε κάποια σουτ, αντίστοιχα έχασε η Δάφνη και έτσι άρχισε να γυρίζει το παιχνίδι. Όταν το ματς έφτασε μία επίθεση ο ένας και μία ο άλλος, έβαλε ο Μαλλής ένα πολύ δύσκολο σουτ που πιθανόν, από ότι είδα και στο βίντεο να ήταν και φάουλ, αν και σε τέτοιες περιπτώσεις δεν δίνεται αν δεν είναι κραυγαλέο, στέλνοντας το ματς στην παράταση.
Αυτό από εκεί και μετά, μας έδωσε τρομερή ώθηση, πιστέψαμε σε εμάς , σε αντίθεση με τη Δάφνη που πιθανόν να μπήκε σε σκέψεις και ερωτηματικά. Γιατί όταν χάνεις μία τέτοια διαφορά, είναι λογικό να προβληματίζεσαι και ειδικά όταν έχεις μία πολύ καλή ομάδα. Εκεί παίξαμε δύο τρεις καλές άμυνες, βάλαμε και δύο αιφνιδιασμούς και βρεθήκαμε 6-7 πόντους μπροστά. Η Δάφνη άρχιζε να πιέζει αλλά και πάλι απαντήσαμε με ένα μεγάλο σουτ. Το ματς πήγε τις βολές και εκεί εμείς φανήκαμε ψύχραιμοι και κάπως έτσι ήρθε μία σπουδαία και δίκαιη νίκη».
Τα τέσσερα παιχνίδια που απομένουν δεν μπορούν να χαρακτηριστούν εύκολα, αφού κρύβουν «παγίδες» μιας και οι αντίπαλοι έχουν τεράστιο βαθμολογικό κίνητρο: «Εχουμε την ευχή και την κατάρα να είμαστε βαθμολογικά αδιάφοροι, όχι όμως αγωνιστικά. Παίζουμε να κερδίσουμε όλα τα παιχνίδια, αυτή τη φιλοσοφία μας περνάει ο προπονητής μας, αυτή μας περνάει η διοίκηση. Παίζουμε όμως και για τους εαυτούς μας να κάνουμε ένα καλό κλείσιμο πρωταθλήματος. Μπροστά μας έχουμε όλες τις ομάδες που «καίγονται» για βαθμούς. Όπως η Κόρινθος που θέλει να ανέβει όσο το δυνατόν πιο ψηλά, είτε με ομάδες που θέλουν να σωθούν. Εδώ και 3-4 βδομάδες αλλά και οι επόμενες αγωνιστικές που ακολουθούν είναι παιχνίδια με ιδιαιτερότητες», αναφέρει ο Γιώργος Λάππας και συνεχίζει κάνοντας ένα μικρό απολογισμό:
«Η Ακράτα έδειξε ότι μοναδικός της αντίπαλος είναι ο κακός της εαυτός. Μπορούμε να κερδίσουμε τον οποιοδήποτε και να χάσουμε από τον οποιοδήποτε, γι΄αυτό και έχουμε αυτή τη θέση. Αν το δει κάποιος βάση αποτελεσμάτων μας αξίζει αυτή η θέση. Σε κάποια ματς δεν είχαμε την τύχη με το μέρος μας, αλλά σε κάποια άλλα σίγουρα αδικήσαμε τους εαυτούς μας. Θα θέλαμε από τις τρεις εντός έδρας ήττες να είχαμε κερδίσει τις δύο. Στη μία αυτοκτονήσαμε και στην άλλη ήμασταν άτυχοι. Εννοείτε ότι αν δεν προσέξεις μπορείς να την πατήσεις. Δεν έχεις το δικαίωμα υποτιμήσεις τον κάθε αντίπαλο. Οπότε οφείλουμε να είμαστε σοβαροί για τους εαυτούς μας να πάρουμε και τα τέσσερα παιχνίδια που απομένουν για να ολοκληρώσουμε με τον καλύτερο τρόπο το πρωτάθλημα».
Βαθμολογικό κίνητρο για τον σύλλογο μπορεί να μην υπάρχει. Αυτό όμως δεν κάνει την Ακράτα να μην επιθυμεί το τέσσερα στα τέσσερα. «Το ότι είσαι βαθμολογικά αδιάφορος, το ότι δεν διεκδικείς μία θέση για την άνοδο ή δεν παλεύεις για την παραμονή σου, δεν σημαίνει ότι δεν θες να κερδίσεις. Εκτός από τον εαυτό σου έχεις τους συμπαίκτες σου, τον προπονητή, τη διοίκηση, τον κόσμο, παίζεις και γι΄αυτούς. Δεν έχεις δικαίωμα να πεις ότι χαλαρώνω. Μου αρέσει που το βλέπω αυτό και από τους συμπαίκτες μου».
Οι φιλοδοξίες και οι βλέψεις στην αρχή της σεζόν ήταν πολλές. Όμως ο δρόμος στα μισά του πρωταθλήματος… χάθηκε. «Το πρωτάθλημα δυνάμωσε πάρα πολύ. Πέσανε τρεις ομάδες από τη Β΄ εθνική, οι οποίες διατήρησαν τον κορμό τους συν κάποιες που ανέβηκαν και πρωταγωνιστούν, όπως η Δάφνη. Η Ακράτα σαφώς και φτιάχτηκε για το κάτι παραπάνω, αλλά δεν το πέτυχε. Χάσαμε ματς επειδή δεν είχαμε ην τύχη με το μέρος μας, κάποια άλλα επειδή ήμασταν κακοί ή δεν ήμασταν συγκεντρωμένοι .
Είχαμε πει ότι θα χτυπάμε τα κεφάλια μας στον τοίχο, κάτι που έγινε και με τη νίκη της περασμένης Κυριακής γιατί λέγαμε πως αν είχαμε κάποιες νίκες παραπάνω θα ήμασταν πιο ψηλά. Αυτή είναι η μοναδική πικρία. Είχε βγει στην αρχή της χρονιάς, ότι η Ακράτα που έχει το μεγαλύτερο μπάτζετ πάει για άνοδο, κάτι που δεν ισχύει αφού στόχος ήταν το κάτι καλύτερο από πέρυσι, να εξασφαλίσει γρήγορα την παραμονή και να πάει στα μπαράζ. Ότι άλλο ερχόταν ήταν καλοδεχούμενο. Αν είχαμε δύο νίκες παραπάνω θα ήμασταν στα μπαράζ. Αυτή είναι η μοναδική αποτυχία που μας έβγαλε εκτός στόχος».
Το μεγαλύτερο βάρος φαίνεται ότι έχει πέσει πάνω στο δίδυμο Βεσκούκη-Λάππα καθώς οι δύο τους έχουν σκοράρει τους 764 από τους 1701 πόντους που έχει σημειώσει η Ακράτα. «Η ομάδα δημιουργήθηκε για να ρίξει το βάρος της σε 4-5 άτομα. Είχαμε κάποιες αποχωρήσεις, κάποια πράγματα δεν έγιναν έτσι όπως τα περιμέναμε. Εκτός από εμένα και τον Σάκη (σ.σ. Βεσκούκη), υπάρχουν και άλλα παιδιά που έχουν βοηθήσει κατά καιρούς όπως ο Γιώργος Λάφης, ο οποίος είναι ένας έμπειρος ψηλός, τον οποίο τον κατατάσσω μέσα στους 3-4 καλύτερους της κατηγορίας. Ο Μαλλής που μετά την απομάκρυνση του Σαρίκα βοήθησε στο σκοράρισμα, είναι ένας παίκτης που μπορεί να μην έχει βγει από την Αχαΐα, αλλά είναι ένας πάρα πολύ καλός παίκτης και φαίνεται από το γεγονός ότι η ομάδα του έδωσε την τελευταία επίθεση στο ματς με τη Δάφνη και δικαίωσε. Ολα τα παιδιά έχουν βοηθήσει κατά διαστήματα, όταν πέφτουν τρεις πάνω στον Σάκη ή δύο πάνω σε μένα. Το καλάθι άλλωστε η Ακράτα όχι παίκτης.
Όμως, δεν είναι θέμα βάρους, το επιζητώ αρκεί να βγαίνει μέσα από την ομάδα και τις οδηγίες του προπονητή. Αν γνωρίζω πως έχω την εμπιστοσύνη τη δική του και των συμπαικτών μου. Όπως θεωρώ και ότι ο Σάκης είναι τέτοιος άνθρωπος και όλα τα παιδιά. Η εμπιστοσύνη και η ψυχολογία είναι τα παν για έναν αθλητή».
Οσον για το πως του φαίνεται το ότι η ομάδα βγήκε σχετικά γρήγορα εκτός… παιχνιδιού. «Το ότι η ομάδα βγήκε εκτός στόχων είναι το πιο περίεργο συναίσθημα γιατί δεν ξέρεις πώς να το διαχειριστείς. Γιατί είχα τύχει σε ομάδες που πάλευαν για την παραμονή ή την άνοδο, άρα πάντα πάλευαν γι κάτι. Ακόμα και πέρυσι με τον Χολαργό η ομάδα είχε την 5 θέση και την κατακτήσαμε. Εκεί έρχεται κάθε κίνητρο που έχει κάθε παίκτης, για την τιμή, την ομάδα…».
Το περασμένο καλοκαίρι η απόφασή του ήταν να επιτρέψει έπειτα από αρκετά χρόνια στην Γ΄εθνική. «Δεν έχει να κάνει με την κατηγορία. Πιστεύω ότι το μπάσκετ είναι ένα, είτε παίζετε από άνδρες, γυναίκες, λεπτούς ή εύσωμους ανθρώπους. Σίγουρα κάποια πράγματα αλλάζουν όσο ανεβοκατεβαίνεις κατηγορίες. Στις ψηλότερες κατηγορίες υπάρχουν ίσως πιο συνειδητοποιημένοι αθλητές, είναι το επάγγελμά τους.
Οι άνθρωποι στην Ακράτα έχουν όραμα, θέλουν δημιουργήσουν κάτι καλό για την πόλη τους, οπότε δεν έχει να κάνει με την κατηγορία. Ετσι επέλεξα αυτήν την ομάδα. Δεν το θεωρώ πισωγύρισμα. Μαθαίνεις από τα πάντα και μόνο καλύτερος μπορείς να βγεις».
Οι ανθρωποι στον σύλλογο έχουν όρεξη και μεράκι, κάτι που φάνηκε ιδιαίτερα από τη δυναμική το περασμένο καλοκαίρι. «Επειδή έχω αγωνιστεί στην Πάτρα, η Ακράτα φημιζόταν για την έδρα και τον κόσμο που μάζευε. Μου αρέσει πολύ γιατί ο κόσμος είναι κοντά, ενδιαφέρεται για σένα, χαίρεται με τη νίκη της ομάδας, στεναχωριέται με την ήττα. Σε κάνει να αισθάνεσαι σημαντικός, ότι έχει συνεισφέρει σε κάτι.
Εχει μία διοίκηση που κάνει το αδύνατο δυνατό να είναι κοντά μας, έχει όραμα. Οποτε την έχουμε χρειαστεί είναι κοντά μας. Μας παρέχει ότι χρειαζόμαστε. Αποτελείται από ανθρώπους της τοπικής κοινωνίας που χάνουν χρόνο από τις οικογένειές τους για να είναι κοντά μας», αναφέρει χαρακτηριστικά ενώ δεν παραλείπει να αναφερθεί και με κολακευτικά σχόλια για την περιοχή. «Η Ακράτα είναι κοντά στην Πάτρα και την Αθήνα και ειδικά όσο καλοκαιριάζει είναι ακόμα πιο όμορφη. Εχει τρομερή ποιότητα ζωής, σε βοηθάει να μείνεις προσηλωμένος στο μπάσκετ».
Η σεζόν ολοκληρώνεται σε ένα μήνα περίπου, τι είναι αυτό που κρατά από την Ακράτα και τι ήταν αυτό που τον στεναχώρησε; «Αρχικά είναι η παρέα που έχουμε κάνει, κάτι που μου έλειψε πέρυσι την Αθήνα που είναι πιο απρόσωπη. Όταν είσαι με τους συμπαίκτες σου αρκετές ώρες μαζί γνωριζόσαστε πιο γρήγορα και γίνεστε οικογένεια. Μπασκετικά είναι η νίκη της περασμένης Κυριακής γιατί ο κόσμος της Ακράτας αλλά και ο υπόλοιπος μας είχε αδιάφορους, εμείς θέλαμε να δώσουμε απαντήσεις. Το κάναμε παίζοντας καλό μπάσκετ απέναντι σ΄έναν δυνατό και άξιο αντίπαλο».