Ένα άσχημο στραβοπάτημα, μια άτυχη στιγμή έμελλε να τον κρατήσει εκτός για αρκετό χρονικό διάστημα. Να τον οδηγήσει στο μοναχικό κι επίπονο δρόμο της αποθεραπείας. Μια διαδρομή που φτάνει στο τέλος της με τον ίδιο πιο δυνατό κι έτοιμο να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε.
Ο Γιώργος Κουντουράς, έπειτα από επτά μήνες απουσίας λόγω τραυματισμού στο γόνατο, επέστρεψε στη δράση στον αγώνα με την Ευρώπη Πευκοχωρίου. Η μυρωδιά του χειρουργείου, ο πόνος και η μοναξιά της αποθεραπείας, ανήκουν στο παρελθόν και ο ήχος της μπάλας στο παρκέ συντροφεύει ξανά την καθημερινότητά του.
Η θριαμβευτική επικράτηση του Ιωνικού Νίκαιας πέρασε σε δεύτερο πλάνο. Το σημαντικό γεγονός ήταν η επιστροφή του Γιώργου Κουντουρά. Η είσοδος του στο παρκέ συνοδεύτηκε από την αποθέωση του κόσμου. Υποδοχή που του έδωσε δύναμη όπως λέει στο ionikosbc.gr
-Πώς αισθάνθηκες που ξανά μπήκες στο παρκέ μετά από τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα απουσίας λόγω τραυματισμού;
«Ήταν πολύ όμορφο το συναίσθημα που έπειτα από μια μεγάλη περίοδο εκτός αγωνιστικής δράσης και μετά από έναν δύσκολο τραυματισμό, μπήκα να προσφέρω και εγώ για την ομάδα μου και να λάβω αυτό το χειροκρότημα απ’ όλη την ομάδα και απ’ όλον τον κόσμο μας».
– Ο κόσμος σε στήριξε πολύ σε αυτήν σου την προσπάθεια. Πόσο σε βοήθησε αυτή η στάση; Τι δύναμη άντλησες;
«Ήταν φανταστικό όλο αυτό! Η ψυχολογία μου ανέβηκε στα ουράνια. Σκεφτόμουν την επιστροφή μου πολύ καιρό και έγινε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πήρα δύναμη και για τα επόμενα χρόνια».
-Κατάφερες να μπεις στο παρκέ και να βοηθήσεις την ομάδα σου μη έχοντας επανέλθει στο 100%. Νιώθεις έτοιμος ν’ αρχίσεις τις προπονήσεις και τους αγώνες σε φουλ ρυθμούς;
«Είμαι έτοιμος και σωματικά πλέον. Έχω κάνει πολλές ώρες ατομικής εκγύμνασης όλον αυτόν τον καιρό για να επανέλθω σε δύναμη. Επομένως μέρα με την μέρα, βδομάδα με την βδομάδα θα είμαι και σε καλύτερη κατάσταση».
-Πιστεύεις πως θα καταφέρεις και στον επόμενο αγώνα να πάρεις κάποια λεπτά συμμετοχής;
«Είναι πολύ νωρίς ακόμα και αυτή είναι απόφαση του προπονητή. Αν μου ζητηθεί εννοείται πως θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ. Μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν παιδιά στην ομάδα που είναι σαφώς πιο έτοιμα από εμένα. Με τον καιρό ελπίζω να φτάσω στο 100% αυτών που μπορώ να προσφέρω και να βοηθήσω και εγώ ξανά την ομάδα μου».