Η επικείμενη αποχώρησή του είχε ακουστεί από το καλοκαίρι. Τελικά, ο Ντίνος Αχής πήρε την πρόωρη απόφαση να αποσυρθεί από την ενεργό δράση με το Ψυχικό να ανακοινώνει την απόφαση του πρώην -πλέον-αθλητή.
Αναλυτικά:
«Η Αθλητική Ένωση Ψυχικού (ΑΕΨ) ανακοινώνει ότι ο Αρχηγός της ομάδας Ανδρών του Σωματείου μας Ντίνος Αχής αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του, αγωνιζόμενος ΑΝΕΛΛΙΠΩΣ στην ομάδα Ανδρών μας από τη Β’ κατηγορία της ΕΣΚΑ έως και την Α2 Εθνική κατηγορία.
Αν θέλουμε να μιλήσουμε για την καριέρα του Ντίνου Αχή στο Ψυχικό, θα έπρεπε να μιλάμε ή να γράφουμε για ώρες. Πέραν αυτής όμως, το ήθος του, η ταπεινοφροσύνη του αλλά και η αληθινή του αγάπη για την ΑΕΨ καθώς και η αφοσίωσή του σε αυτήν, είναι πράγματα πασίγνωστα και αποδεδειγμένα στους αγωνιστικούς χώρους επί μακρόν – αλλά και έξω από αυτούς.
Ο Ντίνος, μέλος μιας οικογένειας που τιμά τον αθλητισμό του προαστίου μας, μεγάλωσε στη γειτονιά μας και είναι μαζί μας από πολύ μικρό παιδί, μολονότι για ένα μικρό διάστημα βρέθηκε μακριά μας αγωνιζόμενος στην εφηβική ομάδα του ΑΣΕ Δούκα. Μετά την επιστροφή του, είχε ενεργό συμμετοχή ΣΕ ΟΛΕΣ τις επιτυχίες της ομάδας Ανδρών της ΑΕΨ, κατέκτησε Κύπελλα και μετάλλια ΕΣΚΑ, ανόδους και παραμονές στις Εθνικές κατηγορίες, αλλά και το Πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής.
Η οικογένεια της ΑΕΨ αναγνωρίζοντας ότι ο Ντίνος Αχής αποτελεί τμήμα της ιστορίας της και συνετέλεσε στη διαμόρφωσή της, το λιγότερο που μπορεί να πράξει για να τον τιμήσει είναι να τον ευχαριστήσει για την ανιδιοτελή και μακροχρόνια προσφορά του και να του ευχηθεί υγεία και κάθε επιτυχία στη συνέχεια της ζωή του. Επίσης δεσμεύεται να συνεχίσει να καλλιεργεί τον αθλητισμό στο προάστιό μας ώστε να ξεπηδήσουν από τα φυτώριά της και άλλοι αθλητές (αλλά και άνθρωποι) σαν το Ντίνο, όπως το οραματίστηκαν οι ιδρυτές της ΑΕΨ και ο αείμνηστος Πρόεδρος Δημήτρης Χουλιαράκης».
Ο ίδιος ανέφερε:
«Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι καλός σε αυτά & σπάνια γράφω τι σκέφτομαι. Ένα ευχαριστώ δεν μπορεί να αποτυπώσει τι μου προσέφερε αυτή η ομάδα και τι αισθάνομαι.
Από 6 χρονών μέχρι τα 30 μου, εκτός από ένα χρόνο, πήγαινα σ’ αυτό το γήπεδο, έμαθα να παίζω μπάσκετ και να το χαίρομαι, έκανα πραγματικούς φίλους, έπαιξα σχεδόν σε όλες τις κατηγορίες, έπαιξα αντίπαλος σε επίσημα παιχνίδια με ομάδες όπως ο Άρης και η ΑΕΚ (ίσως το πιο περίεργο γεγονός στην αθλητική μου ζωή) , γνώρισα και έπαιξα με παίχτες που έβλεπα στην τηλεόραση (Nikolas Papanikolaou δεν πάει σε σένα αυτό).
Δυστυχώς ή ευτυχώς η ζωή προχωράει και οι προτεραιότητες αλλάζουν, και ήρθε η ώρα να μπει η δουλειά μου και η προσωπική μου ζωή για πρώτη φορά πάνω από αυτήν την ομάδα.
Υ.Γ.: Δεν θα πω πολλά για τον κόουτς Γιώργος Ρεμεντέλας γιατί ξέρω ότι με περιμένει ακόμα! Επίσης ξέρει ότι δεν λέγαμε πολλά αλλά τα καταλαβαίναμε όλα. Μαζί με τον αείμνηστο πρόεδρο Δημήτρη Χουλιαράκη είναι οι βασικοί λόγοι που έμεινα όλα αυτά τα χρόνια στην ομάδα.
Υ.Γ.1: Θα αδικήσω κάποιους αλλά μερικοί άνθρωποι όλα αυτά χρόνια έχουν ξεχωριστή θέση. Jake ή αλλιώς Ιάκωβος γιατί απλά…Jake. Dimitris Gikas γιατί ήσουν ο μοναδικός αρχηγός που είχα. Άκης Αρσένης γιατί απλά μου έφτιαχνες την διάθεση. Nikos Pettas & Markos Kolokas γιατί πιθανόν χωρίς εσάς δεν θα είχα ζήσει πολλά μπασκετικά ή μη. Θωμάς Νίκου, Giannis Dimakos & Nikolas Papanikolaou γιατί είστε καθημερινότητα μου εδώ και 3 χρόνια.
Υ.Γ.2: Είναι επιλογή μου να μην παίξω έστω και σε πιο χαμηλό επίπεδο. Γιατί μια φορά σκίουρος- για πάντα σκίουρος».