Όταν ο προπονητής του Ψυχικού Γιώργος Ρεμεντέλας “κύκλωνε” το όνομά του στην ατζέντα των παικτών που πρέπει να ενταχθούν στο ρόστερ της ομάδας, γνώριζε καλά τους λόγους αυτής της επιλογής. Και μέρα με τη μέρα ο Γιάννης Δημάκος φροντίζει να δικαιώνει την επιλογή του προπονητή του, με την απόδοσή του, με τις εμφανίσεις του, αλλά και με την προσωπικότητα που βγάζει εντός κι εκτός παρκέ. “Το Ψυχικό είναι μια ομάδα που μου ταιριάζει, έχω μπει μέσα στη φιλοσοφία του”, αποκαλύπτει ο 25χρονος γκαρντ σε μία εκ βαθέων συνέντευξή του στο www.infobasket.gr και αυτό επιβεβαιώνεται από διάφορους παράγοντες. Με πρώτο και καλύτερο πάντως, εκείνον της εμφάνισης του ονόματός του στη λίστα των σκόρερ της κατηγορίας. Δεύτερος πίσω από τον “μπαρουτοκαπνισμένο” Γιάννη Γκαγκαλούδη, ο Δημάκος έχει πάρει από το… χέρι το Ψυχικό και φέτος, όπως είχε κάνει και την περασμένη σεζόν, όταν μάλιστα αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος της Α2!
Τούτη η χρονιά, βέβαια έχει αρκετές δυσκολίες για το Ψυχικό και σίγουρα δεν ήταν ανάλογη των αρχικών προσδοκιών. Η ομάδα ουκ ολίγες φορές βρέθηκε στη ζώνη των πλέι άουτ, όμως τα πράγματα τις τελευταίες αγωνιστικές δείχνουν να έχουν αλλάξει καθώς η ομάδα του Γιώργου Ρεμεντέλα δείχνει ένα εξαιρετικό πρόσωπο. «Το ξεκίνημά μας ήταν μέτριο, όμως η αλήθεια είναι ότι είχαμε πολλά προβλήματα τραυματισμών, ο Στέβοβιτς ήταν εκτός για αρκετό καιρό, ο Νίκου πέρασε είχε ένα μεγάλο τραυματισμό στη γάμπα, είχαμε θέματα σε αυτό το κομμάτι που δεν είχαν βγει προς τα έξω μόνο εμείς ξέραμε τι περνούσαμε καθημερινά στην προπόνηση, δεν συμπληρώναμε τα άτομα για να κάνουμε διπλό. Πλέον έχουμε βρει μία καλή χημεία, ξέρουμε τι ζητάμε στο γήπεδο και αυτό φαίνεται πια στην εικόνα που παρουσιάζουμε και ειδικά με την Κύμη δείξαμε για 40 λεπτά την ανωτερότητά μας”.
Στις δύο τελευταίες αγωνιστικές το Ψυχικό να βρίσκει το πραγματικό του εαυτό και όλο δείχνει ότι ήρθε την κατάλληλη στιγμή. «Η αλήθεια είναι ότι το φορμάρισμά μας ήρθε σε πολύ καλό σημείο, μακάρι να πετύχουμε το καλύτερο. Αυτό που θέλουμε είναι να εκπληρώσουμε το στόχο μας που δεν είναι άλλος από την παραμονή να την πετύχουμε όσο πιο δυνατόν πιο γρήγορα. Πιστεύω πολύ στην ομάδα μου, πιστεύω ότι θα πάνε όλα καλά και θα τα καταφέρουμε».
Η συνέχεια όμως προμηνύεται δύσκολη, καθώς το Ψυχικό έχει μπροστά του παιχνίδια παγίδες, αλλά και τρία συνεχόμενα ντέρμπι (Εθνικός, Φάρος, Προμηθέας). «Το παιχνίδι του Σαββάτου κόντρα στη Λιβαδειά είναι πάρα πολύ δύσκολο. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς γιατί θα έχει αξία η νίκη που κάναμε στην Ερυθραία. Νικήσαμε την Κύμη, κάναμε «διπλό» επί του Πανερυθραϊκού, μία εντός έδρας ήτα από τη Λιβαδειά θα μας φέρει πάλι ένα βήμα πίσω. Από εκεί και πέρα έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε να κερδίσουμε και στο ματς με τον Εθνικό χάσαμε στο τέλος δύσκολα, νομίζω αξίζαμε τη νίκη, το ίδιο και με τον Φάρο ένα λεπτό πριν από τη λήξη ήμασταν δύο πόντους πίσω. Νομίζω ότι σε κάποιο από αυτά τα παιχνίδια θα μπορούσαμε να τα είχαμε πάρει».
Τ
ο Ψυχικό δείχνει να του… πηγαίνει πολύ! Επί δύο σεζόν είναι ο πρώτος σκόρερ της ομάδα του ενώ βρίσκεται μέσα στις δύο πρώτες θέσεις των σκόρερ όλης της κατηγορίας. «Είναι μια ομάδα που μου ταιριάζει, έχω μπει μέσα στη φιλοσοφία της ομάδας. Όταν ήρθα στο Ψυχικό βρήκα τον Νίκο Μαντζιώρη και τον Νίκο Παπανικολάου με τους οποίους ήμασταν συμπαίκτες με τον Πανελευσινιακό, ήταν και ο Θωμάς Νίκου, όλοι αυτοί με βοήθησαν να βρω πιο γρήγορα τη θέση μου, το ρυθμό μου, για να παίζω όσο πιο καλά μπορώ. Προσπαθώ να βοηθώ, προσπαθώ να βελτιώνομαι για να ενισχύσω έτσι και την ομάδα μου».
Στο τελευταίο ματς κόντρα στον Πανερυθραϊκό ήταν εκείνος που με δικό του τρίποντο «λύτρωσε» το Ψυχικό. «Ηθελα να βάλω ένα μεγάλο σουτ, όπως αυτό στην Ερυθραία, να είμαι εκεί για την ομάδα μου στο κρίσιμο σημείο. Είναι ο δεύτερος χρόνος μου, ευχαριστιέμαι την κάθε ώρα προπόνησης, το κάθε παιχνίδι, σε αυτό έχει βοηθήσει πολλή ο προπονητής, όπως και οι συμπαίκτες μου».
Αντίθετα με πολλούς νέους αθλητές, ο 25χρονος γκαρντ βρέθηκε στα μεγάλα σαλόνια του ελληνικού μπάσκετ έστω και αν «… άγγιξα το όνειρο, αλλά με το μικρό μου δάχτυλο. Δεν ήταν έτσι όπως το φανταζόμουν. Είναι απίστευτο συναίσθημα να είσαι με όλους αυτούς που έβλεπες σε μικρή ηλικία, Διαμαντίδη, Σπανούλη που όλη η χώρα έχει ζήσει τρομερές χαρές με αυτούς τους παίκτες. Στην αρχή μου ήταν δύσκολο να πάρω την απόφαση να επιστρέψω στην Α2. Πήρα ένα ρίσκο, το οποίο μου βγήκε σε καλό και είμαι πολύ ευτυχισμένος, γιατί το ευχαριστιέμαι, περνάω καλά. Πιστεύω ότι έχω φτάσει σε ένα σημείο που μπορώ να ξαναδιεκδικήσω την επιστροφή μου στη Α1».
Και το όνειρο συνεχίζει να υπάρχει… «Εννοείται, δεν παραιτούμαι του ονείρου. Θα παραιτηθώ όταν θα “κόψω” το μπάσκετ, όταν σταματήσω να παίζω μπάσκετ. Δουλεύω και προσπαθώ και όνειρό μου είναι να επιστρέψω στην Α1», όμως η επιστροφή θέλει να είναι λίγο διαφορετική. «Ελπίζω να έχω πιο ενεργό ρόλο σε όποια ομάδα βρεθώ. Ολο αυτό δεν το έζησα έτσι όπως θα έπρεπε. Μακάρι να είναι με το Ψυχικό, αυτό θα ήταν και το ιδανικότερο σενάριο. Θα ήθελα να είναι λίγο πιο επαγγελματικά, να δω τις διαφορές της Α1 με την Α2. Γιατί όταν πήγα στην Ελευσίνα ήταν όταν μόλις είχε ανέβει για πρώτη φορά στα μεγάλα “σαλόνια” και μόλις μάθαινε τα κατατόπια. Θέλω να κοντραριστώ με τους καλύτερος, να τσεκάρω τις δυνάμεις μου, γενικά μου αρέσει να βάζω κάθε μέρα έναν στόχο».
“Ζω για το μπάσκετ, είμαι άρρωστος για το μπάσκετ”
Οσο για το αν πιστεύει πως αυτή είναι μία καταλυτική χρονιά για να γίνει ξανά το μεγάλο βήμα. «Θα φανεί το καλοκαίρι, από το αν θα υπάρξει ενδιαφέρον. Ας πάνε αρχικά όλα καλά με το Ψυχικό να είμαι καλά στην υγεία μου, να μην έχω θέματα και από εκεί και πέρα θα δείξει σε λίγους μήνες».
Η επιθυμία του μπορεί να είναι η επιστροφή στην Α1, όμως η φετινή Α2 είναι αντάξια με εκείνη των μεγάλων σαλονιών. «Είναι πολύ ζόρικο, δεν το είχα ζήσει ξανά αυτό παρότι είναι η πέμπτη μου σεζόν στην Α2. Είναι φοβερό γιατί κάθε Σάββατο τα παιχνίδια είναι πολύ κουραστικά και ψυχοφθόρα. Μου αρέσει όλο αυτό. Θέλω να προπονούμαι σαν παίκτης της Α1 γιατί κάθε βδομάδα τα παιχνίδια είναι πολλή δύσκολα. Ζω για το μπάσκετ, ασχολούμαι όλη την ώρα, ξυπνάω νωρίς για να δω ΝΒΑ. Είμαι άρρωστος με το μπάσκετ».
Ποιος είναι όμως εκείνος ο αντίπαλος που τον δυσκόλεψε περισσότερο; «Ο Μανώλης Παπαμακάριος. Η εμπειρία του είναι απίστευτη. Τον είχα συμπαίκτη πριν δύο χρόνια στην Ελευσίνα και πριν 6-7 με τις επιτυχίες της Εθνικής, πήγαινα στο ΟΑΚΑ και τον χάζευα και τώρα τον έχω αντίπαλο».
Η δουλειά και η βελτίωση είναι λέξεις που τον αντικατοπτρίζουν απόλυτα. «Εννοείται, δεν το συζητώ, αν δεν είχα να βελτιώσω θα ήμουν ήδη στο μεγάλο επίπεδο. Χρειάζομαι δουλειά στην άμυνα, το σουτ, τη συγκέντρωσή μου, το σώμα μου, Τα πάντα, όλα χρειάζονται βελτίωση από λίγο”.
Οι στιγμές μέσα στη χρονιά πολλές όμως κάποιες μένουν χαραγμένες. «Επειδή αυτές οι τρεις αγωνιστικές ήταν πολύ σημαντικές για την ομάδα και ευτυχώς τα έχουμε πάρει πάρα πολύ καλά. Αυτό όμως που μου έχει μείνει είναι το ματς με τον Ηρακλή που χάσαμε στα τελευταία δευτερόλεπτα, βέβαια αν είχαμε πάρει τη νίκη ίσως να χάναμε στην Ερυθραία, ποτέ δεν ξέρεις αλλά και το μεγάλο «διπλό» επί του Πανερυθραϊκού».