Γεια σας,
Η αυλαία στην Α2 κατηγορία έπεσε και μαζί της εκτός από την Νήαρ Ηστ πήρε τον Κόροιβο και την Ολυμπιάδα. Δύο oμάδες που φαινότανε ότι θα έχουν δύσκολες αποστολές. Οι Πατρινοί μετά την γκέλα στην έδρα τους από τον Πιερικό και η ομάδα της Αμαλιάδας εν όψη του τελικού με το Παγκράτι στο Μετς.
Η Ολυμπιάδα κρατούσε την τύχη στα χέρια της μέχρι και το παιχνίδι με τον Πιερικό. Από την στιγμή που το έχασε και έπεσε στον «έρωτα» του Απόλλωνα Πάτρας για σωτηρία ,τα πράγματα έγιναν πολύ δύσκολα .
Η ευκαιρία που του έδινε να είναι αυτός που θα τραβήξει το χαλάκι κάτω από τα πόδια της και να τη στείλει στη γκρεμό έφτανε και με το παραπάνω για κίνητρο. Θα ήταν η μεγαλύτερη ηδονή για εκείνον μεγαλύτερη ακόμα και από άνοδο στην Α1, φυσικά δεν την άφησε να πάει χαμένη…
Η διοίκηση πριμ μπορεί να μην έταξε στους παίκτες αλλά φρόντισε να τους ντοπάρει και να τους υπενθυμίσει ότι πρέπει να αποδείξουν ποιος είναι ο «φρουρός της Αχαϊας».
Χωρίς έλεος και με την ηδονή να διαπερνά το κορμί του στην ιδέα και μόνο, ο Απόλλωνας έστειλε τους… γιαλαντζί μάγκες –κατά αυτούς πάντα –στην Β’ εθνική
Η Ολυμπιάδα απλά παρακολουθούσε το μοιραίο να έρχεται χωρίς να μπορεί να αντιδράσει. Η διχόνοια άρχισε να κάνει ξανά αισθητή την παρουσία της μέσα στην ομάδα. Οι τσακωμοί ξεκίνησαν και το ενδιαφέρον μεταφέρθηκε στον πάγκο της προσφέροντας έτσι ,εκτός από την νίκη, μία ακόμα ευχαρίστηση στον «φρουρό της Αχαϊας» με το θέαμα που αντίκριζαν .
Η Αμαλιάδα από την άλλη είχε πείσει τον εαυτό της ότι έχει ελπίδες παραμονής. Οι νίκες στα τελευταία παιχνίδια της έδιναν αυτό το δικαίωμα αν και δεν αντιπροσώπευαν τη δυναμικότητά της. Οι είκοσι πόντοι διαφοράς στο άδειο Μετς από το Παγκράτι μάλλον την έκανε να αναρωτηθεί από που πήγαζαν άραγε αυτές οι ελπίδες. Είχα επισημάνει καιρό τώρα την αδυναμία της να πάρει νίκη με αντιπάλους που έχουν ενδιαφέρον για το παιχνίδι.
Στο ματς της χρονιάς αποδείχτηκε περίτρανα αυτό.
Το Παγκράτι τους απέδειξε ότι, ως ένα σημείο πάντα, η ιστορία μιας ομάδας και η φανέλα σε τέτοια παιχνίδια αρκεί από μόνη της να φανατίσει, να ντοπάρει, και να δώσει παραπάνω κίνητρο σε παίκτες και προπονητή να προσπαθήσουν για την νίκη
Η Ερυθραία πέρασε από την Τρίπολη και παρέμεινε στην Α2 .
Η νίκη της συνοδεύτηκε με πανηγύρια αλλά και αρκετά σχόλια ως προς τον τρόπο κατάκτησή της. Μικρή σημασία έχει. Στην διάρκεια του πρωταθλήματος είχε αποδείξει ότι μπορεί να παραμείνει στην κατηγορία κάνοντας σημαντικές νίκες. Απλά είχε διαλέξει τον δύσκολο δρόμο της σωτηρίας. Έκανε φοβερό διπλό μέσα στην Κατερίνη ,κέρδισε το Ρέθυμνο που καιγόταν για τους βαθμούς, πήρε και το διπλό στην Τρίπολη. Έχασε από τον Αμύντα μετά από φοβερό αγώνα αλλά και τον Απόλλωνα .Την μοναδική ίσως ομάδα που κράτησε ψηλά το όνομά της παίζοντας πάντα για την νίκη στο φετινό πρωτάθλημα με το ίδιο πάθος χωρίς να χαριστεί σε κανέναν, ουραγό ή πρωτοπόρο.
Όσο για τον Πιερικό πιο εύκολη αποστολή σαν αυτή απέναντι στο Λαύριο δεν περίμενε ότι θα είχε ποτέ επικρατώντας με χαρακτηριστική άνεση.
Άλλωστε η μισή παραμονή και κάτι παραπάνω είχε επιτευχθεί την προηγούμενη αγωνιστική απέναντι στην Ολυμπιάδα.
Η αυλαία έπεσε λοιπόν στην Α2 και εκτός από τις 3 ομάδες που υποβιβάστηκαν πήρε μαζί της και αρκετά από τα προβλήματα της κατηγορίας.
Αυτά θα παραμείνουν καλά κρυμμένα πίσω στα παρασκήνια ως την έναρξη του επόμενου πρωταθλήματος που θα κάνουν πάλι την εμφάνισή τους.
Εκτός αν στο διάστημα που μεσολαβεί αποφασίσει κάποιος να κοιτάξει υπεύθυνα και σοβαρά και όχι επιδερμικά, έστω για μια φορά και δώσει λύσεις, προτού σηκωθεί η αυλαία ξανά!! Αλλά τι λέω, πάλι στον μίστερ ζονκ θα πέσει…!
Σας ευχαριστώ πολύ
Χρήστος Πετρόπουλος